Παραιτηθείτε κύριε Καραμανλή

Είναι απίστευτα αυτά που είδα στο κέντρο της Αθήνας. Πράγματα που δεν έχω δει ποτέ μέχρι τώρα στα 25 περίπου χρόνια που συμμετέχω σε πορείες και διαδηλώσεις και παρακολουθώ την πολιτική κατάσταση.

Ολόκληρη η πόλη παραδομένη στις φλόγες, παντού το χάος και η αναρχία. Αισθάνθηκα ότι ήμουν σε ένα νησί που ανήκει διοικητικά σε μια χώρα, αλλά που η πρωτεύουσα της χώρας αυτής βρίσκεται μακριά, πολύ μακριά, μας χωρίζει ένας ωκεανός.

Ανεβαίνοντας την Πατησίων με κατεύθυνση από τα Πατήσια προς το κέντρο και περνώντας μπροστά από το Πολυτεχνείο, τα πράγματα ήταν ήρεμα. Όχι όμως για πολύ. Πλησιάζοντας προς την Ομόνοια η κατάσταση άρχισε να αλλάζει. Το αισθάνθηκα αυτό πρώτα από όλα από τη μύτη μου. Η μυρωδιά των δακρυγόνων όσο πλησίαζα προς την Πανεπιστημίου γινόταν πιο έντονη. Άρχισα να κλαίω, να βήχω και να φτερνίζομαι.

Αυτό όμως που αντίκρυσα στη συμβολή της Πανεπιστημίου με την Πατησίων με σόκαρε. Το κτήριο της Εθνικής Τράπεζας, το εμβληματικό άλλοτε ξενοδοχείο Excelsior, παραδομένο στις φλόγες. Και από τον τελευταίο όροφο να κρέμονται σαν τα σταφύλια τρεις με τέσσερις άνθρωποι εγκλωβισμένοι από τη φωτιά. Από κάτω τα οχήματα της Πυροσβεστικής να καταβάλλουν απεγνωσμένες προσπάθειες να τους απεγκλωβίσουν. Εκεί τράβηξα και αυτό το βίντεο του απεγκλωβισμού ενός από τους ανθρώπους αυτούς.

Προχώρησα παραπάνω. Έστριψα στην Πανεπιστημίου με κατεύθυνση προς τα Προπύλαια. Περνώντας μπροστά από το ξενοδοχείο Τιτάνια βλέπω μια σπασμένη βιτρίνα και ανθρώπους έξω με βαλίτσες στα χέρια να συζητούν. Στη γωνία της Μπενάκη ένα αυτοκίνητο κατεστραμμένο ολοσχερώς. Είναι ένα κουπέ διθέσιο Mazda και η φωτιά μέσα του ακόμα σιγοκαίει. Προχωρώ μερικά μέτρα ακόμα. Το νεοκλασικό της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας έχει βαφτεί απ' έξω με κόκκινη μπογιά κι ένα σύνθημα έχει γραφτεί επάνω του.

Στη γωνία της Ιπποκράτους αναγκαστικά σταματώ. Χώνομαι στην είσοδο του καταστήματος υποδημάτων Strantzalis, μαζί με άλλους. Απέναντι είναι παραταγμένα τα ΜΑΤ, μια διμοιρία μονάχα ενώ από τα Προπύλαια τους πετάνε πέτρες μια χούφτα αναρχικοί. Οι δρόμοι έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Αρχίζω να φοβάμαι λίγο μη με πάρει καμμία πέτρα από αυτές που πετάνε οι αναρχικοί κι εκείνοι τη στιγμή ένας από τα ΜΑΤ γυρίζει προς το μέρος μας και μας φωνάζει να φύγουμε από κει.

Φεύγω νομίζοντας ότι επίκειται ένα ντου. Αλλά αυτό δε συμβαίνει. Είναι προφανές ότι έχουν πάρει εντολή να μη χτυπήσουν. Μαζί με ένα φίλο που συνάντησα εκεί ανεβαίνουμε προς Ακαδημίας, αλλά είναι αδύνατο να φτάσουμε. Όσο πιο κοντά πλησιάζουμε στη Νομική, που είναι σε κατάληψη, τόσο πιο αποπνικτική γίνεται η ατμόσφαιρα. Τελικά καταφέρνουμε, μέσα από τη στοά του Χόντου να φτάσουμε στη γωνία Χαριλάου Τρικούπη και Ακαδημίας. Εκεί τα πράγματα είναι πια εντελώς εκτός ελέγχου. Η απουσία της αστυνομίας είναι πλήρης. Τα πάντα έχουν παραδοθεί σε μια πύρινη λαίλαπα. Μπροστά στα μάτια μου γίνεται πλιάτσικο στο γωνιακό κατάστημα υποδημάτων Τρικούπη και Ακαδημίας. Το θέαμα είναι σοκαριστικό. Τρέχει να πάρει και ο κάθε πικραμένος. Ένας τύπος κρατάει ένα ζευγάρι γυναικείες μπότες και τις επιδεικνύει. Αρχίζει και με πιάνει οργή.

Τρέχω να φύγω, να κρυφτώ από αυτή την αποκρουστική εικόνα του κράτους μου. Στη γωνία Ιπποκράτους και Ακαδημίας γίνεται πανδαιμόνιο. Η κύρια μάζα του κόσμου είναι εκεί. Εκεί μπροστά πυρπολείται η Εμπορική Τράπεζα, απέναντι από το θέατρο Ακάδημος. Απομακρύνομαι προς το Κολωνάκι εν μέσω δακρυγόνων και πανζουρλισμού.

Ο φίλος μου με κοιτάζει με απόγνωση και μου λέει: "Ελπίζω να μην βάλουν φωτιά και στο κτήριο της Λυρικής και μείνουμε χωρίς δουλειά".

Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Και γι αυτό φρόντισε η κυβέρνηση να κάνει τα δέοντα. Ποιος φταίει σήμερα γι αυτή την άθλια κατάσταση που αντικρύσαμε όλοι στο κέντρο της Αθήνας; Σίγουρα όχι μόνον οι κουκουλοφόροι που το χέρι τους οπλίστηκε, για να μη ξεχνιόμαστε, από μια αναίτια δολοφονία ενός αθώου παιδιού 15 χρονών από έναν εκρόσωπο του κράτους της καταστολής που τόσα χρόνια ζει και βασιλεύει.

Πού ήταν λοιπόν σήμερα το βράδυ η αστυνομία τη στιγμή που το κέντρο της Αθήνας παραδόθηκε βορά στη βούληση του κάθε πικραμένου; Αυτή η αστυνομία που είναι παρούσα μόνο για να μας σκοτώνει και φυτρώνει εκεί που δεν τη σπέρνουνε, τι έκανε σήμερα για να προστατέψει την πόλη μας αλλά και τους διαδηλωτές από αυτό που επακολούθησε;

Ήταν προφανές ότι η αστυνομία, πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα άμα τη βολεύει, που με τα τόσα εκατομμύρια ευρώ που έχει δαπανήσει από τα χρήματα των φορολογουμένων έχει αποκτήσει τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό που υπάρχει, που κινητοποιείται οπλισμένη σαν αστακός στις πορείες του Πολυτεχνείου, σήμερα είχε πάρει ρητή και κατηγορηματική εντολή μη επέμβασης. Κι αυτό συνάγεται από το ότι στις μεγαλύτερες ταραχές στην Αθήνα των τελευταίων 25 χρόνων, ίσως και από τη μεταπολίτευση, εκείνη ήταν επιδεικτικά απούσα.

Δύο είναι οι πιθανοί λόγοι που δόθηκαν αυτές οι εντολές: Πρώτα, ίσως υπάρχει ένα σενάριο από την κυβέρνηση να οδηγηθούν τα πράγματα στα άκρα, έτσι ώστε αυτή να καταφέρει χαϊδεύοντας τα συντηρητικά ένστικτα του κόσμου να στρέψει την κατάσταση προς ίδιον όφελος και έτσι να ξεφύγει από την, εξαιρετικά δυσμενή γι αυτήν σε όλα τα μέτωπα, πολιτική συγκυρία. Έτσι η κυβέρνηση θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση χάους και παράλυσης που θα έχει περιέλθει η χώρα ολόκληρη, θα κηρύξει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στις πόλεις, θα κατεβάσει τα ΜΑΤ και θα εμφανιστεί ως ο σωτήρας της κατάστασης.

Έπειτα ίσως να ισχύει το ότι ο κύριος Καραμανλής και οι σύμβουλοί του φοβούνται να αφήσουν την αστυνομία να επέμβει για να προστατέψει το κέντρο από βανδαλισμούς, γιατί φοβούνται ένα καινούργιο περιστατικό σαν το προχθεσινό και μια καινούργια δολοφονία από κάποιον θερμοκέφαλο αστυνομικό.

Αν συμβαίνει το πρώτο τότε η κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη χώρα. Σημαίνει ότι έχουμε ένα εκτεταμένο παρακράτος, όπως και το '60, το οποίο βυσσοδομεί για τη φαλκίδευση της Δημοκρατίας μας. Και σε αυτό το παρακράτος, αν όντως έτσι συμβαίνει, έχουμε συμμετοχή της κυβέρνησης, ενδεχομένως και του ίδιου του πρωθυπουργού. Ένα παρακράτος που δε διστάζει να αφήνει να καταστρέφονται περιουσίες και να τίθενται σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές μόνο και μόνο για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη.

Αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε η κυβέρνηση είναι ανίκανη να ελέγξει τους ίδιους της τους υφισταμένους, τα σώματα ασφαλείας! Είναι χαρακτηριστική η εικόνα του πρωθυπουργού σήμερα την ώρα που έλεγε ότι θα πληρώσουν οι υπαίτιοι. Μια εικόνα αμήχανη, χωρίς καμμία σύνδεση με την τραγικότητα του περιστατικού που συνέβη και χωρίς καμμία συναίσθηση της σοβαρότητας της κατάστασης.

Οτιδήποτε από τα δύο και να συμβαίνει η λύση είναι μία:

Όσο πιο γρήγορα παραιτηθεί αυτή η ανίκανη πια να κυβερνήσει κυβέρνηση, τόσο καλύτερα για όλους μας.

Παραιτηθείτε κύριε Καραμανλή! Ο πολιτικός σας χρόνος τελείωσε.