Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Οροθετικοί και μνημόνιο

Πριν από μερικές ημέρες, στις 24-7-2012 έμαθα για έναν γνωστό που είναι οροθετικός ότι βρίσκεται στο σπίτι του χωρίς χρήματα και χωρίς να έχει να φάει. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν μπορεί να εργαστεί καθώς οι γιατροί του το έχουν απαγορεύσει και ζει μόνο από το δίμηνο επίδομα που παίρνει από την Πρόνοια που είναι της τάξης των 1400€, δηλαδή 700€ περίπου το μήνα, και από την αναπηρική σύνταξη που πριν από την κρίση ήταν γύρω στα 700€ το μήνα, αλλά τώρα έχει κουτσουρευτεί για τη δική του περίπτωση στα 400€. Και εδώ λέω για τη δική του περίπτωση γιατί με τον καινούργιο φορέα που ίδρυσε ο αναίσχυντος πρώην υπουργός Υγείας Λοβέρδος, τον ΚΕΠΑ, έγινε καινούργια καταγραφή υποτίθεται όλων των ατόμων που λάμβαναν αναπηρικές συντάξεις με απώτερο σκοπό όμως να επαναπροσδιοριστεί προς τα κάτω και το ποσοστό αναπηρίας, άρα και τα χρήματα που λαμβάνουν από το ελληνικό δημόσιο για να ζήσουν να μειωθούν, ή ακόμα και σε πολλές περιπτώσεις να κοπεί εντελώς η αναπηρική σύνταξη μέσα από τον καινούργιο προσδιορισμό του ποσοστού αναπηρίας, που οι ανάλγητες επιτροπές προσδιόρισαν πολύ χαμηλά με αποτέλεσμα άνθρωποι με πολύ μεγάλα και χρόνια προβλήματα υγείας να χάρακτηριστούν σχεδόν υγειείς. Υπάρχουν περιπτώσεις οροθετικών για παράδειγμα που πήραν ποσοστό αναπηρίας 25% μόνο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη σύνταξη... Για να επιστρέψω στην περίπτωση του ανθρώπου που ανέφερα αρχικά λοιπόν, τηλεφώνησε κάποια στιγμή στην Πρόνοια για να μάθει τι θα γίνει με το επίδομα το οποίο θα έπρεπε να είχε ήδη κατατεθεί στο λογαριασμό του και δεν έχει κατατεθεί μέχρι στιγμής. Του απάντησαν ότι δεν ήξεραν πότε θα μπει το επίδομα, μπορεί στο τέλος του μήνα, μπορεί στο τέλος Αυγούστου, μπορεί και καθόλου ελέω περικοπών (ναι, έτσι είπαν!!!). Αποτέλεσμα λοιπόν είναι ο άνθρωπος αυτός να καταδικάζεται σε αργό θάνατο από το ίδιο το κράτος, μια και η μη επαρκής σίτιση οδηγεί σε επιδείνωση την υγεία του και το ανοσοποιητικό του σύστημα, και κινδυνεύει να κολλήσει κάποια ίωση ή άλλο μικρόβιο, με ολέθριες συνέπειες. Σαν αυτόν τον άνθρωπο ενδεχομένως υπάρχουν πολλοί με διάφορα προβλήματα υγείας τα οποία επιδεινώνονται μέσα από την ανάλγητη πολιτική των μνημονίων που εφαρμόζουν μέχρι τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις. Σήμερα είναι αυτός, αύριο κάποιος από μας. Υ.Γ. Για όσους πιστεύουν ότι τα ποσά των αναπηρικών συντάξεων και των επιδομάτων είναι μεγάλα, αρκεί να αναφέρω τα εξής: Τα χρήματα αυτά δίνονται από το ελληνικό κράτος για τις αυξημένες ανάγκες σίτισης και γενικά ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που χρειάζονται οι οροθετικοί. Για παράδειγμα κάποιος οροθετικός πρέπει να χαλάει κάποια χρήματα για φάρμακα το μήνα, μια και στις αντιβιώσεις για παράδειγμα, μέσα από την πολιτική που εφαρμόζεται οι γιατροί γράφουν πια μόνο τα αντίγραφα φαρμάκων τα οποία έχουν παρενέργειες. Και δεν είναι εύκολο ένα επιβαρυμένο ανοσοποιητικό σύστημα να αντιμετωπίσει τις όποιες παρενέργειες μπορεί να προκύψουν. Από την άλλη υπάρχουν ιατρικές εξετάσεις οι οποίες για παράδειγμα πρέπει να γίνουν άμεσα και αν αποταθεί κανείς στα δημόσια νοσοκομεία, με την κατάσταση που επικρατεί, θα χρειαστεί να περιμένει μήνες και αυτό δεν είναι εφικτό, άρα πρέπει κανείς να τις κάνει σε ιδιωτικά κέντρα πληρώνοντας από την τσέπη του. Όλα αυτά σημαίνουν χρήματα τα οποία πρέπει να έχει κανείς στην τσέπη του και δεν υπάρχει άλλος τρόπος αν κάποιος δεν είναι πλούσιος και είναι αδύνατο να εργαστεί, παρά μόνο να του παρέχει το κράτος τη βοήθεια αυτή. Εκτός αν το κράτος δεν είναι πια σύμμαχος του πολίτη, αλλά των κάθε είδους συμφερότων που θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν με κάθε κόστος τη δημόσια υγεία χωρίς να νοιάζονται για τις ανθρώπινες απώλειες.