Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Τι σκοπό έχει η σημερινή διαμαρτυρία στη Λυρική;

ΟΜΟΦΥΛΟΦΥΛΙΚΗ ΛΕΣΒΙΑΚΗΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Μη κερδοσκοπικό σωματείο - Αρ. Απ Πρωτοδ: 4126/2004ΤΣΑΜΑΔΟΥ 13, 10683 - ΑΘΗΝΑ - ΤΗΛ: 6947434353www.olke.org - email: info@olke.org

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ζωή δεν είναι μόνο το λυρικό θέατρο, μωρό μου.

Η ΟΛΚΕ δεν συμμετέχει στη διαμαρτυρία που διοργανώνεται το Σάββατο 14.3.2009, έξω από τη Λυρική Σκηνή. Συμμετείχε στη διαμαρτυρία που οργανώθηκε μετά από κάλεσμα της οργάνωσης «Σύνθεση-ενημέρωση για τον HIV/AIDS» στις 7.3.2009 και θεωρεί ότι έχουν ήδη γραφεί και ειπωθεί πάρα πολλά γιαυτό το θέμα.Θεωρούμε επίσης σκόπιμο, να επισημάνουμε ότι το ομοερωτοφοβικό κρούσμα με το κείμενο του Δ.Σ. της ορχήστρας της Ε.Λ.Σ. δεν είναι το μοναδικό. Καθημερινά πολλές και πολλοί λεσβίες, γκέι, αμφιφιλόφυλες/οι και τρανσέξουαλ βιώνουν την απομόνωση και τον αποκλεισμό, τη βία λεκτική και σωματική, στην οικογένεια, τη γειτονιά, το σχολείο, το στρατό, την εργασία, τον ελεύθερο χρόνο. Τέτοια κρούσματα συμβαίνουν ακόμη και σε μέρη που θα μπορούσαν να θεωρηθούν «ασφαλή» όπως η Ερεσός και η Μύκονος. Επομένως πιστεύουμε ότι χρειάζονται πολύ περισσότερες δράσεις, σε περισσότερα μέρη και με άλλες αφορμές.Η ΟΛΚΕ καλεί την κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, και όλες/ολους τις/τους πολίτες να υιοθετήσουν και να υποστηρίξουν το αίτημά της να καθιερωθεί επίσημα η 17 Μαΐου, παγκόσμια ημέρα κατά της ομοερωτοφοβίας.Ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στις φίλες και τους φίλους που διοργανώνουν τη διαμαρτυρία και τις/τους διαβεβαιώνουμε ότι θα αγωνιστούμε και πάλι μαζί σε μελλοντικές ευκαιρίες που θα μας δοθούν, για την εξάλειψη των διακρίσεων και την επίτευξη της πλήρους ισότητας για όλες και όλους.

Αθήνα 13.3.2009

Το Δ.Σ.


Κι ένα σχόλιο του Ηνίοχου:

Μετά από συνέλευση που έγινε την Πέμπτη στο Στέκι Μεταναστών και στην οποία δυστυχώς δεν παραβρέθηκα, ακούστηκαν σύμφωνα με αυτά που μου μεταφέρθηκαν, διάφορες περίεργες απόψεις σε σχέση με μια ενδεχόμενη νέα διαμαρτυρία στη Λυρική Σκηνή πριν από την παράσταση του Σαββάτου, δηλαδή σήμερα. Η αρχική ιδέα ήταν να μαζευτεί κόσμος έξω από τη Λυρική και να φιληθούν. Αυτό βέβαια είχε και μια αναφορά όπως καταλαβαίνει κανείς στα όσα απαράδεκτα συνέβησαν στη Λυρική το περασμένο Σάββατο σε σχέση με την ομοφοβική στάση της ορχήστρας.

Όμως στη συνέλευση ακούστηκαν και διάφορες απόχεις οι οποίες καμμία σχέση δεν έχουν με την ΟΛΚΕ, τους ομοφυλόφιλους και το κίνημα για τα δικαιώματά τους. Κάποιοι λοιπόν εξέφρασαν την άποψη ότι ενδεδειγμένη είναι μια εξτρεμιστική ενέργεια, κοινώς να τα σπάσουμε όλα για να τους δείξουμε.

Μετά και από τη χθεσινή απαράδεκτη ενέργεια της απρόκλητης επίθεσης μέρα μεσημέρι στο Κολωνάκι και η κατατρομοκράτηση του κόσμου που είτε ζει ή εργάζεται εκεί, είτε ήταν απλά περαστικός, αλλά και μετά από όλες τις αντίστοιχες απαράδεκτες ενέργειες που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα και που εκτραχύνονται οδηγώντας την πολιτική κατάσταση σε σκοτεινές ατραπούς, νομίζω ότι πρέπει όλοι εμείς οι ενεργοί πολίτες που διαφωνούμε με όλα αυτά και που δε γουστάρουμε ο αγώνας μας για ένα καλύτερο αύριο να λοιδωρείται από εγκληματικές και προβοκατόρικες ενέργειες, να αντιδράσουμε.

Καταγγέλω λοιπόν την όποια εξτρεμιστική ενέργεια γίνει σήμερα στο όνομα των ομοφυλοφίλων και των λεσβιών αλλά και στο όνομα των κοινωνικών διεκδικήσεων. Θα είναι μια ενέργεια που σκοπό θα έχει την πρόκληση αναταραχής, χωρίς κανένα πολιτικό στόχο. Μια ενέργεια που θα πάει το κίνημα και τις συλλογικές διεκδικήσεις πολύ καιρό πίσω και θα δώσει τη δυνατότητα στο αστικό κράτος να χρησιμοποιήσει μεγαλύτερη καταστολή.

update:
Το Σάββατο το βράδυ έγινε η διαμαρτυρία μπροστά στη Λυρική Σκηνή στην οποία παραβρέθηκα, όχι για να συμμετέχω, αλλά περισσότερο για να δω τι γίνεται. Όντως η διαμαρτυρία ήταν ειρηνική και δεν είχε καμμία σχέση με τις απόψεις που εκφράστηκαν τις προηγούμενες μέρες και που με έκαναν να γράψω αυτό το ποστ.
Δε μετανιώνω που το έγραψα, τη συγκεκριμένη στιγμή απηχούσε αυτά που αισθανόμουν με βάση αυτά που είχα μάθει.

Και για να το κάνω πιο σαφές: Πέρα από αυτούς που εμφανίστηκαν στο Στέκι Μεταναστών την περασμένη Πέμπτη και εξέφρασαν την άποψη να γίνει μια διαμαρτυρία με συγκρουσιακή διάθεση, ενδεχομένως και με σπασίματα, το πράγμα κυκλοφόρησε ευρέως την Παρασκευή και το Σάββατο και στη Λυρική το ήξεραν και ανησυχούσαν πολύ με δεδομένο το τεταμένο κλίμα των τελευταίων ημερών με την απαράδεκτη ενέργεια της ορχήστρας του θεάτρου να κυκλοφορήσει το ομοφοβικό της κείμενο, αλλά και με την επίσης απαράδεκτη ενέργεια των σπασιμάτων στο Κολωνάκι την Παρασκευή το μεσημέρι. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής μάλιστα της Λυρικής κύριος Πάκορ, έφυγε εσπευσμένα από το διαγωνισμό Μαρία Κάλας, στον οποίο συμμετείχε ως μέλος της κριτικής επιτροπής, για να συμμετάσχει σε σύσκεψη την Παρασκευή το βράδυ με θέμα την επικείμενη διαμαρτυρία. Ευτυχώς τίποτα άσχημο δε συνέβη, αλλά αυτό δεν αναιρεί τα γεγονότα που προηγήθηκαν. Ζητώ λοιπόν συγγνώμη αν παραπληροφόρησα κάποιους, σκοπός μου καθόλου δεν ήταν αυτός, αλλά επιτέλους ήθελα να ανιδράσω στις χωρίς στόχο και λογική βίαιες επιθέσεις του τελευταίου διαστήματος, με αποκορύφωμα την επίθεση στο Κολωνάκι την Παρασκευή το μεσημέρι.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Ένας χρόνος, χρόνια μου πολλά

Έκλεισε λοιπόν ένας χρόνος από τη δημιουργία αυτού εδώ του ιστολογίου. Ήταν πέρυσι στις 10 Μαρτίου που απηυδυσμένος από τις μέρες μοναξιάς εκεί πέρα στη Βιέννη μού ήρθε η φαεινή ιδέα αυτού εδώ του ιστολογίου.

Το όνομα η αλήθεια είναι ότι δεν το έψαξα πολύ, ήθελα απλά κάτι που να είναι εύηχο και να έχει σχέση με αρχαία Ελλάδα. Δεν ξέρω γιατί όλα αυτά, απλά έτσι μου ήρθε. Κι επειδή έχω ψυχαναλύσει τον εαυτό μου πολύ για άλλα πράγματα,ε, μη μου ζητάτε να το κάνω τώρα και γι αυτό.

Έτσι λοιπόν προέκυψε ο hnioxos. Μέσα σε αυτόν εδώ το χρόνο και μέσα από αυτό το ιστολόγιο έγιναν πολλά. Πρώτα από όλα είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω τον εαυτό μου στο γράψιμο (το κανονικό γράψιμο ε, όχι το άλλο στα υποδήματα ή αλλού... πονηρούληδες! Εξάλλου σε αυτό το γράψιμο είμαι πρωταθλητής, ρωτήστε κι αυτούς που με ξέρουν να σας πούνε :) ).

Το γράψιμο δεν ήταν ποτέ από τις αγαπημένες μου ασχολίες, φαντάζομαι ότι ήμουν πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου και δεν άντεχα να διαβάζω τα γραφτά μου. Μέχρι που από τη δημιουργία αυτού εδώ του ιστολογίου ανακάλυψα ότι είναι μια ασχολία που μου αρέσει.

Αυτό όμως που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο μου έδωσε αυτό το ιστολόγιο είναι μια κοινότητα, έναν κύκλο ανθρώπων που με καταλαβαίνουν, συμφωνούν ή διαφωνούν μαζί μου και αλληλοϋποστηριζόμαστε. Με λίγα λόγια μου έδωσε επικοινωνία.

Έτσι λοιπόν είμαι πολύ χαρούμενος που αισίως έφτασα στον ένα χρόνο και ελπίζω να πάω πολύ ακόμα.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Erik Kurmangaliev



Ο Erik Kurmangaliev είναι ένας άνθρωπος που βρήκε στη ζωή του πολλές δυσκολίες μόνο και μόνο λόγω της φύσης του και του είδους της φωνής του, σε εποχές περισσότερο ομοφοβικές από τη δική μας και σε ένα καθεστώς ανελεύθερο στο Καζακστάν, όταν αυτό ακόμα αποτελούσε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης του Μπρέζνιεφ.

Όλες αυτές οι δυκολίες όμως δεν τον εμπόδισαν να γίνει γνωστός, βασιζόμενος στο εκπληκτικό του ταλέντο, αλλά και στην εσωτερική του δύναμη ως άνθρωπος. Με αφορμή αυτά που συνέβησαν εχθές στη Λυρική Σκηνή και στα οποία ήμουν μάρτυρας παραθέτω μια άρια από την υπέροχη φωνή του Καζάχου, μια φωνή γυναίκας στο σώμα ενός άντρα. Ελπίζω η καφρίλα που βιώνουμε εδώ στην Ελλάδα κάποτε να εκλείψει.

Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

Ομοφοβία στη Λυρική Σκηνή, μέρος 2ον



Γύρω στις 8μμ, ώρα προγραμματισμένης έναρξης της παράστασης, εισήλθαν στην πλατεία οι διαμαρτυρόμενοι ακτιβιστές, μαζί κι εγώ. Το κοινό που είχε καθήσει στις θέσεις για να παρακολουθήσει την παράσταση, παρακολουθούσε αμήχανο τα τεκταινόμενα.

Μερικοί από τους διαμαρτυρόμενους έφτασαν μπροστά από την ορχήστρα με σκοπό να διαβάσουν ένα κείμενο που είχαν ετοιμάσει για την περίσταση. Ένας από αυτούς είχε και τη σημαία με το ουράνιο τόξο και την ανέμιζε. Εκεί λοιπόν του επιτέθηκαν κάποιοι θερμόαιμοι από την ορχήστρα με γροθιές και του πήραν τη σημαία. Στο δε κομφούζιο που ακολούθησε, το κοινό χωρίστηκε στα δύο. Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν για την παρέμβαση και κάποιοι άλλοι για την ομοφοβική στάση της ορχήστρας, η οποία σημειωτεόν μοίραζε και σήμερα το αισχρό κείμενο που μοίρασε και εχθές. Το κείμενο της παρέμβασης δεν διαβάστηκε μετά από τους προπηλακισμούς και αφού τα πνεύματα στην αίθουσα ηλεκτρίστηκαν.



Η ομοφοβική στάση της ορχήστρας είναι απαράδεκτη για πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα η ορχήστρα δεν έχει λόγο να παρεμβαίνει στη σκηνοθετική άποψη μιας παράστασης όπερας. Ο μοναδικός απόλυτος υπέυθυνος καλλιτεχνικά για αυτό είναι ο σκηνοθέτης της παράστασης, στη συγκεκριμένη περίπτωση η κυρία Μάριον Βάσερμαν. Έπειτα η ορχήστρα με τον τρόπο που ενήργησε, καθαρά επιθετικά, ρατσιστικά και ομοφοβικά, προσέβαλλε την ανθρώπινη υπόσταση όλων των ομοφυλόφιλων Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι από τους φόρους που πληρώνουν συμβάλλουν οικονομικά στη Λυρική Σκηνή και κατ' επέκταση στην πληρωμή των μισθών των συγκεκριμένων μουσικών.

Επίσης αυτή η ρατσιστική συμπεριφορά συνιστά και ποινικό αδίκημα καθότι ο νόμος Ν.3304/05 προστατεύει από διάκριση με βάση το γενετήσιο προσανατολισμό. Ως εκ τούτου όλοι αυτοί που διέπραξαν τη συγκεκριμένη διάκριση, πρώτα από όλα η ορχήστρα και οι συνδικαλιστές της, αλλά και η διεύθυνση της Λυρικής Σκηνής που αποδέχτηκε το τελεσίγραφο της ορχήστρας για την απόσυρση της σκηνής του φιλιού μεταξύ δύο ανδρών στη συγκεκριμένη παράσταση, είναι υπόλογοι ενώπιον του Ελληνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.

Λυπάμαι πραγματικά για αυτούς που σκέπτονται με αυτόν τον τρόπο αν και είναι καλλιτέχνες. Θα περίμενε κανείς ότι στους καλλιτεχνικούς χώρους θα υπήρχε μια μεγαλύτερη ανεκτικότητα στις μειονότητες και κυρίως ότι οι άνθρωποι θα είχαν περισσότερο ανοιχτό μυαλό και δε θα προέβαιναν σε συμπεριφορές που εκθέτουν τους ιδίους αλλά και τη χώρα και το θέατρο στο οποίο εργάζονται όχι μόνο στα μάτια των Ελλήνων, αλλά και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου.

Παρολαυτά το ζήτημα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων αλλά και της ελευθερίας της έκφρασης είναι ζωτικό για μια δημοκρατία και δεν θα το αφήσουμε στα χέρια κάποιων που πριν ενεργήσουν δεν κάθονται τουλάχιστον να σκεφτούν τις συνέπειες των πράξεών τους. Γι αυτό η διαμαρτυρία μας θα είναι οξύτατη και επιφυλασσόμαστε να ασκήσουμε όλα τα ένδικα μέσα.

Η διαμαρτυρία έληξε κάποια στιγμή με την αποχώρηση των ακτιβιστών από την αίθουσα. Τη στιγμή της αποχώρησης δέχτηκαν εκ νέου επίθεση από κάποιους που πρέπει να ήταν τεχνικοί και προσωπικό ασφαλείας του θεάτρου, οι οποίοι με σπρωξίματα και φωνές επιχείρησαν να "επιβάλλουν" την... τάξη. Η παράσταση έγινε κανονικά, ξεκίνησε με μισή ώρα περίπου καθυστέρηση.

Για την ιστορία το κείμενο που διανεμήθηκε από την ορχήστρα στο κοινό εχθές και σήμερα πριν αρχίσει η παράσταση ανέφερε ενδεικτικά αυτολεξεί τα εξής: «Οπως θα διαπιστώσετε παρακολουθώντας την παράσταση η συγκεκριμένη σκηνοθετική απόδοση εκτός του ότι αλλοιώνει το λιμπρέτο προσδίδει στον κεντρικό ήρωα του έργου ομοφυλοφιλικές τάσεις με ακραίες σκηνές, κάτι για το οποίο διαμαρτυρηθήκαμε εγγράφως στη Διοίκηση της Ε.Λ.Σ.».

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Ομοφοβία στη Λυρική Σκηνή

Έχει μια σκηνοθέτρια δικαίωμα να σκηνοθετήσει όπως θέλει;

Προφανώς όχι! Πρέπει πρώτα η Ορχήστρα της Λυρικής Σκηνής να εγκρίνει τι είναι ηθικό και τι όχι!

Στην πρεμιέρα της όπερας Ρούσαλκα, η ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μοίρασε χτες 6 Μαρτίου φυλλάδια που καταγγέλλουν τη γαλλίδα σκηνοθέτρια ότι μετέτρεψε ένα παραμύθι σε έκφυλη ιστορία με ομοφυλοφιλικές τάσεις.

Με απειλές κατά της ίδιας της σκηνοθέτριας ότι δεν θα παίξουν αν δεν αφαιρεθεί ένα φιλί μεταξύ δύο αντρών, αλλά και κατά του πρωταγωνιστή να μην τολμήσει να δώσει το φιλί, η Ορχήστρα της Λυρικής Σκηνής θεωρεί ότι είναι αρμόδια να αποφασίζει τι είναι ηθικό και τι όχι, καταστρατηγώντας κάθε αίσθηση δικαίου αλλά και διακριτών επαγγελματικών ρόλων.

Ο πρόεδρος του Σωματείου των Μουσικών της ΕΛΣ κ. Θοδωρής Μαυρομάτης ενώ δήλωσε ότι δεν θα μποϊκοτάρουν την παράσταση ούτε θα προβούν σε ακραία μέτρα τελικά έπραξε ακριβώς το αντίθετο, μοιράζοντας χτες φυλλάδια και προξενώντας εκρηκτική ατμόσφαιρα στο κοινό, κάποιοι από τους οποίους γιούχαραν τη σκηνοθέτρια, ενώ οι περισσότεροι προπηλάκισαν την Ορχήστρα για τη ρατσιστική, ταλιμπανιστική της στάση. Το θέμα δεν είναι το φιλί μεταξύ δύο αντρών σε μια παράσταση.

Το θέμα είναι κατά πόσο ο οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να εμποδίζει δύο άντρες ή δύο γυναίκες να φιληθούν. Και κατά πόσο ο οποιοσδήποτε τυχάρπαστος μπορεί να φιμώνει την καλλιτεχνική ελευθερία της έκφρασης.

Οι γκέι, λεσβίες και τρανς της Ελλάδας και όλοι οι ελεύθεροι πολίτες δεν θα αφήσουμε αναπάντητη αυτή την εξωφρενική πρόκληση ομοφοβίας και φίμωσης της ελευθερίας της έκφρασης.

Απόψε, 7 Μαρτίου και ώρα 19:30 όλες και όλοι να συγκεντρωθούμε έξω από τη Λυρική Σκηνή (Ακαδημίας 59-61) για να αντισταθούμε στις μεσαιωνικές και απάνθρωπες αντιλήψεις της Ορχήστρας της Λυρικής Σκηνής.

Να είστε εκεί!


Αυτό το μήνυμα έλαβα σήμερα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο. Το θέμα το γνωρίζω από χθες το πρωί και έχω πραγματικά γίνει έξαλλος, κυρίως από το θράσσος της Ορχήστρας, που, χωρίς να νομιμοποιείται να εκφέρει λόγο επί των σκηνοθετικών θεμάτων, παρόλα αυτά συνέταξε αναφορά πριν από μερικές ημέρες αξιώνοντας να αποσυρθεί η σκηνή με το φιλί, αλλιώς εκείνοι ήταν αποφασισμένοι να προβούν σε απεργία και έτσι η παράσταση θα αναβαλλόταν!

Το δεύτερο μεγάλο αίσχος της ιστορίας ήταν το γεγονός ότι ο διευθυντής της Λυρικής Σκηνής αποδέχτηκε το τελεσίγραφο των μουσικών και έτσι η σκηνή από όσο γνωρίζω αποσύρθηκε. Φανταστείτε ότι ανάμεσα στους μουσικούς της ορχήστρας και ανάμεσα στους εργαζόμενους της Λυρικής υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι ομοφυλόφιλοι. Πώς αυτοί αντιμετωπίζουν αυτή την ευθεία και απροκάλυπτη προσβολή της προσωπικότητάς τους;

Η Λυρική Σκήνή, κλεισμένη στο καβούκι της θεωρεί ότι μπορεί να προβαίνει στην οποιουδήποτε είδους αυθαιρεσία χωρίς να υπάρχει καμμία αντίδραση. Θα δουν λοιπόν ότι δεν είναι έτσι.