Είναι μια δήλωση που έχει αρκετό ενδιαφέρον και παρουσιάζει μια άποψη ενός κορυφαίου στελέχους της κυβέρνησης.
Ο δικομματισμός στην Ελλάδα έχει πολύ βαθιές ρίζες. Ουσιαστικά ξεκινάει από την ίδρυση του Ελληνικού κράτους με τα κόμματα που υποστήριζαν τις αντίπαλες μεγάλες δυνάμεις της εποχής να είναι αντίπαλα και στη Ελληνική πολιτική σκηνή.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την ήττα της Αριστεράς με τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου, δημιουργήθηκαν δύο αντίπαλες παρατάξεις οι οποίες κυριάρχησαν στην εξουσία μέχρι σήμερα, με τη διακοπή της επταετούς δικτατορίας των Συνταγματαρχών.
Τα πρώτα χρόνια μετά τον Εμφύλιο και μέχρι το 67, η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα μόνο δημοκρατία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, με τις ιταμές παρεμβάσεις στα εσωτερικά πολιτικά μας πράγματα των Αμερικανών μέσω της πρεσβείας τους (διαβόητος εκείνα τα χρόνια ο πρέσβης Πιουριφόι), αλλά και με την απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος, που εξέφραζε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου.
Ο δικομματισμός εκείνη την εποχή υπήρξε εγκεκριμμένος από τις Η.Π.Α. και μάλιστα επιβεβλημένος θα έλεγα. Οι Υπερατλαντικοί μας σύμμαχοι ήταν ικανοί να κάνουν το οτιδήποτε αρκεί να κρατήσουν μακριά την Αριστερά από την εξουσία. Μέσα λοιπόν από τα διάφορα κανάλια ελέγχου των Ελλήνων πολιτικών και κυρίως μέσα από το παλάτι, που δρούσε ως φερέφωνό τους, χειραγωγούσαν την κατάσταση κατά πώς ήθελαν αυτοί.
Όταν πια ήταν ανήμποροι να εμποδίσουν την άνοδο της Αριστεράς, και για να μη γίνουν εκλογές όπως ήταν προγραμματισμένο το Μάιο του 67 έβαλαν τη χώρα μας στο γύψο.
Το δικομματικό σύστημα εξουσίας ουδόλως στάθηκε ικανό να κρατήσει τη χώρα στα κοινοβουλευτικά πλαίσια.
Μετά τη δικτατορία και μέχρι σήμερα, έχουμε τις μετεξελίξεις των δύο κομμάτων που νέμονταν την εξουσία μέχρι τότε, να κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή .
Η δημοκρατία μας πια έχει "εκσυγχρονιστεί", και η Αριστερά είναι νόμιμη.
Όμως έχουμε πραγματική Δημοκρατία;
Τά δύο κόμματα εξουσίας,προκειμένου να διαιωνίσουν την παρουσία τους στο πολιτικό σκηνικό, ενισχύουν το πελατειακό σύστημα. Είναι η εποχή που υγιείς κρατικές επιχειρήσεις, πλεονασματικές, μετατρέπονται ,μέσα σε μερικά χρόνια σε καταχρεωμένες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ολυμπιακή, ο ΟΣΕ, η ΕΡΤ, η Οlympic Catering.
Τα βουλευτικά γραφεία έχουν μετατραπεί σε γραφεία ευρέσεως εργασίας και βολέματος. Και αυτό με την ανοχή των πάντων, που διαιωνίζουν τη νοσηρή κατάσταση.
Είναι η εποχή των μεγάλων σκανδάλων που φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, με τελευταίο το σκάνδαλο Ζαχόπουλου. Προεκλογικές εξαγγελίες, οι οποίες με ιδιαίτερες φανφάρες διαφημίζονται από το εκάστοτε κόμμα που κερδίζει τις εκλογές, τελικά αποδεικνύονται φρούδες ελπίδες και κυρίως πολλές από αυτές έχουν γίνει μόνο για λόγους κατανάλωσης και επειδή το αντίπαλο κόμμα έχει στο πρόγραμμά του κάτι αντίστοιχο.
Ο δικομματισμός και η κυριαρχία του μεταθέτουν την οποιαδήποτε πολιτική συζήτηση από την ουσία των θεμάτων, σε μια αέναη ανταλλαγή αλληλοκατηγοριών, οι οποίες στην πλειοψηφία τους γίνονται μόνο για λόγους πρόκλησης εντυπώσεων, καθώς ποτέ δεν υποστηρίζονται πολιτικά με τα απαραίτητα στοιχεία. Τα δύο κόμματα στην ουσία υποστηρίζουν το ένα το άλλο, καθώς κανένα από τα δύο δε συμφέρει η κατάρρευση του υπάρχοντος συστήματος.Όλα αυτά καταδεικνύουν ένα τεράστιο έλειμμα Δημοκρατίας στη χώρα μας και υπεύθυνοι γι αυτό είναι ακριβώς τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα μέχρι σήμερα. Ο δικομματισμός, αντίθετα από ότι ισχυρίζεται ο κύριος Βουλγαράκης, υπήρξε ο υπαίτιος αυτής της φαλκίδευσης της Δημοκρατίας.
Οι σύγχρονοι Έλληνες, έχοντας γαλουχηθεί μέσα από ένα σύστημα αναξιόπιστο, το οποίο δεν μπορεί να εγγυηθεί τα αυτονόητα, όπως είναι η καταπολέμηση της διαφθοράς και οι σεβασμοί των νόμων και των θεσμών, έχουν σε ένα μεγάλο ποσοστό πλήρως απαξιώσει την πολιτική.
Η άποψη "όλοι ίδιοι είναι, όλοι τα παίρνουνε" επιτείνεται από τη φυσιογνωμία των δύο κομμάτων εξουσίας. Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες του κόμματος που την κάθε φορά δεν είναι στην εξουσία, να πείσει για τη διαφορετική του πολιτική πρόταση, στην ουσία δεν πείθει κανέναν.
Στο σημερινό πολιτικό σκηνικό κάτι φαίνεται ότι κουνιέται. Η άνοδος στις δημοσκοπήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, με τα εντυπωσιακά ποσοστά που καταγράφει, φαίνεται ότι έχει ταρακουνήσει τα λιμνάζοντα νερά του πολιτικού μας συστήματος, έστω και μόνο επιφενειακά.
Πολιτικοί και από τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, κραυγάζουν περί μιας τεράστιας πολιτικής κρίσης, ένας από αυτούς ο υπουργός Ναυτιλίας.
Στην ουσία αυτό που τρίζει είναι μόνο η καρέκλα τους.
Γνωρίζουν ότι για να υπάρξουν πρέπει να υπάρχει και το αντίπαλο δέος.
Είναι σαφές ότι η κατάρρευση του δικομματισμού και η αλλαγή του ισχύοντος συστήματος μέχρι σήμερα, θα επιφέρει πολλές αλλαγές στην πολιτική σκηνή και πολλοί θα τερματίσουν την πολιτική τους καριέρα, ίσως λίγο πρόωρα.
Όμως με την αλλαγή αυτή η συζήτηση επιστρέφει στην ουσία της πολιτικής.
Και από αυτό, οι πολίτες αλλά και το πολίτευμά μας έχει μόνο να ωφεληθεί.
2 σχόλια:
Πολυ ενδιαφερον αυτο το ποστ, καθως και εκεινο περι του συμφωνου ελευθερης διαβιωσης. Τα εστειλα και τα δυο στο buzz. Καλωσορισες στο μπλογκοχώριον:-)
http://buzz.reality-tape.com/
Ευχαριστώ πολύ Ροδιά, να σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου