Ειναι η συνηθισμενη πρακτικη των τελευταιων χρονων. Τις ημερες δηλαδη πριν απο την παρελαση υπερηφανειας των ομοφυλοφιλων που γινεται ανελλιπως στην Αθηνα απο το 2005, εκτοξευονται απειλες κατα της παρελασης και της σωματικης ακεραιοτητας του κοσμου ο οποιος σκεφτεται να παρευρεθει. Φετος ομως αυτες οι απειλες ξεπερασαν καθε προηγουμενο. Η ακροδεξια και φιλικα προσκειμενη προς φασιζουσες πολιτικες αντιληψεις εφημεριδα "ΣΤΟΧΟΣ" (σκοπιμα δε βαζω συνδεσμο εδω, για να μην αυξησω την επισκεψιμοτητα τους), ορμωμενη απο την υποτιθεται προκλητικη αφισα της εφετινης εκδηλωσης, εφτασε στο σημειο να εκτοξευσει επισημα απειλες, και οχι ανωνυμα οπως αλλες φορες, για οργη αγανακτισμενων πολιτων και μια σειρα υβρεις εναντιον απλων πολιτων που το μονο "επιληψιμο" που εχουν ειναι η σεξουαλικη τους ταυτοτητα και η συμμετοχη τους σε μια παρελαση υπερηφανειας.
Ειναι αληθεια οτι οι Ελληνες δεν ειναι γνωστοι για την ανεκτικοτητα που επιδεικνυουν στη διαφορετικοτητα, οποια κι αν ειναι αυτη. Η διαφορετικοτητα των πολιτικων αντιληψεων, της θρησκειας, της ποδοσφαιρικης ομαδας, του χρωματος του δερματος, της σεξουαλικης ταυτοτητας, ακομα και της εντοπιοτητας (για παραδειγμα οι Θεσσαλονικεις τα εχουν με τους Αθηναιους, οι Βολιωτες με τους Λαρισαιους κλπ.). Δεν ξερω απο που προερχεται αυτη η δυσκολια αποδοχης του διαφορετικου, οτι ο κοσμος δηλαδη ειναι πολυ πιο ενδιαφερων αν εχει πολυ περισσοτερα χρωματα απο ενα μια και αυτο το ενα ειναι συνηθως το γκριζο, εικαζω ομως οτι εχει να κανει με την κουλτουρα μας και χανεται πισω στους αιωνες. Ειναι αληθεια οτι 190 χρονια ανεξαρτησιας του Ελληνικου κρατους δεν ηταν μεχρι τωρα αρκετα για να αποβαλλουμε τις προκαταληψεις και τα κομπλεξ μας και πολυ περισσοτερο για να παψουμε να αισθανομαστε απειλη καθε φορα που βλεπουμε καποιον που δεν ειναι σαν και μας. Και επισης προκαλει θλιψη που το Ελληνικο κρατος, που τοσο κοφτεται συμφωνα με τον κυριο πρωθυπουργο για την ευμαρεια και την προκοπη των νεοελληνων, δεν εχει καταφερει μεχρι σημερα να τους διαπαιδαγωγησει ετσι ωστε να παψουν να μισουν.
Οι απειλες του "ΣΤΟΧΟΥ" και των ομοιων του δεν προκειται να με φοβισουν. Θα ειμαι κι εγω εκει, στην παρελαση υπερηφανειας, οπως καθε χρονο. Υποψιασμενος, αλλα και απαιτωντας μαχητικα να αναγνωριστω κι εγω σαν ενας ανθρωπος διαφορετικος απο τους αλλους αλλα με ισα δικαιωματα με αυτους. Δικαιωματα που δε θα μου χαρισει κανενας, οπως και κανενα δικαιωμα δε χαριζεται. Και πρωτα απο ολα το δικαιωμα του να μην ειμαι αορατος.
Μπορειτε να δειτε και σχετικες αναρτησεις των κροτκαγια, πλαγκαλ (στα αγγλικα), συκοφαντη, σοφια, αρκουδος
4 σχόλια:
Μετά από τόσο χαμό φέτος εγώ νιώθω ήδη κάπως κουρασμένος, χαλάλι όμως. Καλό pride να έχουμε ;)
Εχεις απολυτο δικιο silent, αλλα το πραγμα πρεπει να παει μπροστα. Ειμαι κι εγω κουρασμενος, αλλα νομιζω οτι βγαινοντας προς τα εξω και ερχομενοι σε επαφη μεταξυ μας, ειναι μια υγιης αντιδραση και μας παει μπροστα. Ελπιζω να ειμαστε πολυ περισσοτεροι απο περυσι και καποια στιγμη να βγουμε ολοι απο το ντουλαπι :)
Καθυστερημένα κάπως, ας πω ότι αυτή η κούραση που σου αναφέρω παραπάνω (φυσικά και) εξαφανίστηκε το Σάββατο-μακάρι να κρατούσε άλλο τόσο, για την ακρίβεια...Και του χρόνου! :)
Δυστυχως εφετος λογω μιας επαγγελματικης υποχρεωσης, τραγουδουσα σε μια παρασταση, δεν μπορεσα να ειμαι παρον σε ολη τη διαρκεια της εκδηλωσης. Πηγα γυρω στις 6 παρα, λιγο πριν ξεκινησει η παρελαση και εμεινα μεχρι περιπου τις 7 και τεταρτο, οταν η παρελαση ειχε αρχισει να φτανει στο Συνταγμα. Βεβαια επεστρεψα το βραδυ μετα την παρασταση και καταφερα να δω και την Παπαριζου να αδει. Ειχε πολυ κοσμο και ειμαι πολυ χαρουμενος γιατι καθε χρονο γινεται ολο και μεγαλυτερη η συμμετοχη. Τα φασισταρια βεβαια ουτε που τολμησαν. Ειδα πολυ κοσμο γνωστο και, μεταξυ μας, κοσμο που δεν περιμενα ποτε οτι θα κατεβαινε στο πραιντ. Μαλιστα ειδα και καποιον φιλο τραγουδιστη με τη μαμα του και το φιλο του.
Ηταν πολυ ωραια πραγματι. Και του χρονου!
Δημοσίευση σχολίου