Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Μαρία Δημητριάδη



Σήμερα έφυγε από τη ζωή μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες τόυ πολιτικού τραγουδιού της εποχής της χούντας και της μεταπολίτευσης. Μια πολύ μεγάλη φωνή που με την ευελιξία και την ευαισθησία της συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες εκείνης της περιόδου. Ξαρχάκος, Θεοδωράκης, Μικρούσικος, Χατζιδάκις ήταν μόνο μερικοί από αυτούς που της έδωσαν τραγούδια τους και που τα τραγούδια αυτά ευτύχησαν να βρούν μια φωνή σαν τη δική της να τους δώσει πνοή. Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω από εδώ, αποτίοντας φόρο τιμής σε μια καλλιτέχνιδα που με σημάδεψε
και που χάρη σε αυτήν και μερικούς άλλους σαν και αυτή έγινα τραγουδιστής είναι να πω ότι γινήκαμε φτωχότεροι.

Αϊ Ρόζα Λούξεμπουργκ τι σου'χω φυλαγμένα
Πάνω στο κάρο σ' είδα στα εννιακόσια εφτά
εγώ τότε κοιμόνουνα στο φως του εικοσιένα
κι εξήντα χρόνια αργότερα σε βρήκα στα χαρτιά




Δεν υπάρχουν σχόλια: