Καρεκλοκένταυροι

Είναι πάρα πολύ αστείο να βλέπεις τους υπουργούς της κυβέρνησης να εμφανίζονται αυτές τις μέρες σα χαμένοι στα διάφορα παράθυρα των καναλιών και να προσπαθούν να εξηγήσουν το δυσεξήγητο φαινόμενο. Πώς δηλαδή, ενώ πριν από δεκαπέντε μέρες όλες οι δημοσκοπήσεις τους έδειχναν να προηγούνται, τώρα βρίσκονται δεύτεροι και καταϊδρωμένοι και με έναν μάλιστα πρώην υφυπουργό τον κύριο Γιαννόπουλο να δηλώνει περί "οπισθίων του ΠΑΣΟΚ, που η Ν.Δ. θα βλέπει".

Όλοι αυτοί οι υπουργοί, που με τόση αλαζονεία, την αλαζονεία του θεωρητικά ισχυρού και του αλώβητου από καταστάσεις και γεγονότα, συμπεριφέρονταν και απαντούσαν σε συνεντεύξεις με ένα ξερό "κανένα σχόλιο", άρχισαν ξαφνικά να εμφανίζονται καταβεβλημένοι και ταπεινοί.

Ταπεινοί βέβαια τρόπος του λέγειν, διότι άνθρωποι όπως ο κύριος Αλογοσκούφης ο οποίος θεωρεί ότι το να παίρνεις 800 ευρώ το μήνα σε κάνουν τόσο πλούσιο και φοροφυγά που σου δίνουν τη δυνατότητα να πληρώσεις και φόρο 10% από πάνω για την ενίσχυση της οικονομίας, ή όπως ο κύριος Ρουσόπουλος, ο οποίος προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν υπάρχει διαπλοκή συμφερόντων αν η γυναίκα του υπουργού τύπου είναι η ίδια εκδότρια έντυπων μέσων, δεν υπάρχει πιθανότητα να γίνουν ταπεινοί στον αιώνα τον άπαντα.

(Μάλιστα ο κύριος Ρουσόπουλος προχώρησε ακόμα περισσότερο και με περίσσεια θράσους απάντησε σε σχετική ερώτηση στο πρες ρουμ ότι η γυναίκα του δεν παίρνει καμμία πληροφορία από αυτόν και επίσης αυτός δεν έχει καμμία απαίτηση ευνοϊκής μεταχείρισης από το κανάλι στο οποίο εκείνη δουλεύει. Μωρέ μπράβο εχεμύθεια σ' αυτό το σπίτι! Μού θυμίζει εκείνο το σκίτσο του Αρκά, που είναι δύο ζώα και συνουσιάζονται και λέει το αρσενικό στο θηλυκό: -Πρέπει να παραδεχτείς ότι ξέρω όλα τα μυστικά του έρωτα... και το θηλυκό:-Ναι αλλά είσαι πολύ εχέμυθος...)

Οι άνθρωποι λοιπόν αυτοί, αλλά και άλλοι σαν αυτούς, έχουν γραπωθεί από την καρέκλα τους και δε δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Μόνο κάθε τέσσερα χρόνια έρχονται και ζητούν την ψήφο μας για να μας ξανακάτσουν άλλα τέσσερα χρόνια στο σβέρκο.

Κι εμείς τι παίρνουμε από όλα αυτά; Σε τι ωφελείται ο καθένας προσωπικά αλλά και όλοι μαζί από την εναλλαγή στην εξουσία όλων αυτών των καρεκλοκένταυρων;

Η απάντηση στο ερώτημα είναι σκληρή αλλά και τραγελαφική: Αν δεν είσαι της παρέας τους, λιγούρι που τους γλύφεις και τους παρακαλάς σαν να μην αξίζεις δεκάρα να σε βάλουν στο Δημόσιο για να παίρνεις κι εσύ 700 ευρώ αμειβόμενος με μπλοκάκι και να έρθουν αργότερα να σου τα πάρουν πίσω φορολογώντας σε για να ενισχύσουν την οικονομία που αυτοί με τις ανομίες και τα σκάνδαλά τους την έχουν κάνει μαντάρα, ή ακόμα και επιχειρηματίας που έχεις έρεισμα σε αυτούς που θα κυβερνήσουν για να πάρεις δουλειά με το δημόσιο, δεν ωφελείσαι σε τίποτα.

Γιατί λοιπόν τόσα χρόνια ανεχόμαστε αυτήν την κατάσταση; Μα γιατί είμαστε κι εμείς συμμέτοχοι στο έγκλημα. Κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει, έτσι και η Ελλάδα έχει αυτούς που της αξίζουν, κάτι δήθεν κυρίους και κυρίες που αυτό που τους ενδιαφέρει είναι οι δημοσκοπήσεις και το πώς θα φαίνονται στο φακό όταν θα βγουν να μιλήσουν στα κανάλια.

Βυσσοδομούν με τους συμβούλους τους πώς θα παρουσιάσουν την κυβερνητική πολιτική, πώς θα προβάλλουν τον αρχηγό και πώς τους εαυτούς τους, έτσι ώστε να διαιωνίσουν την εξουσία τους. Εκμαυλίζουν το λαό προβάλλοντας αξίες κίβδηλες, το ρουσφέτι, την κομπίνα και το λάδωμα. Και μετά έρχονται αυτοί οι ίδιοι να μας ψέξουν.

Δοξάστε τους!