Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Ένας χρόνος, χρόνια μου πολλά

Έκλεισε λοιπόν ένας χρόνος από τη δημιουργία αυτού εδώ του ιστολογίου. Ήταν πέρυσι στις 10 Μαρτίου που απηυδυσμένος από τις μέρες μοναξιάς εκεί πέρα στη Βιέννη μού ήρθε η φαεινή ιδέα αυτού εδώ του ιστολογίου.

Το όνομα η αλήθεια είναι ότι δεν το έψαξα πολύ, ήθελα απλά κάτι που να είναι εύηχο και να έχει σχέση με αρχαία Ελλάδα. Δεν ξέρω γιατί όλα αυτά, απλά έτσι μου ήρθε. Κι επειδή έχω ψυχαναλύσει τον εαυτό μου πολύ για άλλα πράγματα,ε, μη μου ζητάτε να το κάνω τώρα και γι αυτό.

Έτσι λοιπόν προέκυψε ο hnioxos. Μέσα σε αυτόν εδώ το χρόνο και μέσα από αυτό το ιστολόγιο έγιναν πολλά. Πρώτα από όλα είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω τον εαυτό μου στο γράψιμο (το κανονικό γράψιμο ε, όχι το άλλο στα υποδήματα ή αλλού... πονηρούληδες! Εξάλλου σε αυτό το γράψιμο είμαι πρωταθλητής, ρωτήστε κι αυτούς που με ξέρουν να σας πούνε :) ).

Το γράψιμο δεν ήταν ποτέ από τις αγαπημένες μου ασχολίες, φαντάζομαι ότι ήμουν πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου και δεν άντεχα να διαβάζω τα γραφτά μου. Μέχρι που από τη δημιουργία αυτού εδώ του ιστολογίου ανακάλυψα ότι είναι μια ασχολία που μου αρέσει.

Αυτό όμως που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο μου έδωσε αυτό το ιστολόγιο είναι μια κοινότητα, έναν κύκλο ανθρώπων που με καταλαβαίνουν, συμφωνούν ή διαφωνούν μαζί μου και αλληλοϋποστηριζόμαστε. Με λίγα λόγια μου έδωσε επικοινωνία.

Έτσι λοιπόν είμαι πολύ χαρούμενος που αισίως έφτασα στον ένα χρόνο και ελπίζω να πάω πολύ ακόμα.

8 σχόλια:

pølsemannen είπε...

Άντε χρόνια πολλά και ιστολογιακά! :)

hnioxos είπε...

Να 'στε καλά, να σας τρατάρουμε ένα φοντανάκι εκεί στα βόρεια που κάνει και κρύο, η σοκολάτα είναι ό,τι πρέπει.

Ανώνυμος είπε...

πολλα μπλογκικά χρόνια!
εκτός από σοκολατάκια τι άλλο κερνάτε? (έχουμε πήξει στη σοκολάτα εδώ στο βορρά)!

hnioxos είπε...

Κύριε Καρατσιουμπάνη κατ' αρχάς σας ευχαριστούμε εγώ και ο εαυτός μου...
Τώρα όσον αφορά την ερώτησή σας, με φέρνετε σε δύσκολη θέση...
Αλλά τέλος πάντων, εντελώς εμπιστευτικά να σας πω ότι υπάρχουν όλα τα αλκοολούχα κρυμένα στο ντουλάπι για να μη φαίνονται, τα φυλάω για ώρα ανάγκης και εκλεκτούς καλεσμένους, όπως εσείς. Μόνο σας παρακαλώ να το κρατήσετε μυστικό. Βασίζομαι στην εχεμύθειά σας Σσσσσ...

Lucha Libre είπε...

ευχές κι από μένα ηνίοχε!

(εεε, θέλω κι εγώ αλκοολούχο!)

hnioxos είπε...

Βεβαίως, ό,τι επιθυμείτε, δεχόμαστε παραγγελιές! Σας ευχαριστούμε πολύ

Χικ.....

Squeaky είπε...

Εγώ σου τό΄χω ξαναπεί: Μου αρέσουν τρελλά τα γραπτά σου. Για την ηρεμία και ψυχραιμία της γραφής, τη ροή τους, την περιγραφικότητα και τον αναλυτικό σου λόγο.

Με ξαφνιάζει που λές οτι δεν σου άρεσε το γράψιμο. Μάλλον λόγω της μουσικής, άργησες να ανακαλύψεις αυτό σου το ταλέντο!

Εύχομαι για πολλά χρόνια ακόμα, να απολαμβάνω τα ποστ σου.
:)

hnioxos είπε...

trip σε ευχαριστώ πολύ! Δεν ξέρω πραγματικά τι να σου πω, με κουλακεύουν πολύ αυτά που μου γράφεις. Κι εγώ χαίρομαι πολύ που χάρη στο μπλογκ αυτό γνώρισα τόσο ενδιαφέροντες ανθρώπους σαν εσένα!