Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

Ομοφοβία στη Λυρική Σκηνή, μέρος 2ον



Γύρω στις 8μμ, ώρα προγραμματισμένης έναρξης της παράστασης, εισήλθαν στην πλατεία οι διαμαρτυρόμενοι ακτιβιστές, μαζί κι εγώ. Το κοινό που είχε καθήσει στις θέσεις για να παρακολουθήσει την παράσταση, παρακολουθούσε αμήχανο τα τεκταινόμενα.

Μερικοί από τους διαμαρτυρόμενους έφτασαν μπροστά από την ορχήστρα με σκοπό να διαβάσουν ένα κείμενο που είχαν ετοιμάσει για την περίσταση. Ένας από αυτούς είχε και τη σημαία με το ουράνιο τόξο και την ανέμιζε. Εκεί λοιπόν του επιτέθηκαν κάποιοι θερμόαιμοι από την ορχήστρα με γροθιές και του πήραν τη σημαία. Στο δε κομφούζιο που ακολούθησε, το κοινό χωρίστηκε στα δύο. Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν για την παρέμβαση και κάποιοι άλλοι για την ομοφοβική στάση της ορχήστρας, η οποία σημειωτεόν μοίραζε και σήμερα το αισχρό κείμενο που μοίρασε και εχθές. Το κείμενο της παρέμβασης δεν διαβάστηκε μετά από τους προπηλακισμούς και αφού τα πνεύματα στην αίθουσα ηλεκτρίστηκαν.



Η ομοφοβική στάση της ορχήστρας είναι απαράδεκτη για πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα η ορχήστρα δεν έχει λόγο να παρεμβαίνει στη σκηνοθετική άποψη μιας παράστασης όπερας. Ο μοναδικός απόλυτος υπέυθυνος καλλιτεχνικά για αυτό είναι ο σκηνοθέτης της παράστασης, στη συγκεκριμένη περίπτωση η κυρία Μάριον Βάσερμαν. Έπειτα η ορχήστρα με τον τρόπο που ενήργησε, καθαρά επιθετικά, ρατσιστικά και ομοφοβικά, προσέβαλλε την ανθρώπινη υπόσταση όλων των ομοφυλόφιλων Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι από τους φόρους που πληρώνουν συμβάλλουν οικονομικά στη Λυρική Σκηνή και κατ' επέκταση στην πληρωμή των μισθών των συγκεκριμένων μουσικών.

Επίσης αυτή η ρατσιστική συμπεριφορά συνιστά και ποινικό αδίκημα καθότι ο νόμος Ν.3304/05 προστατεύει από διάκριση με βάση το γενετήσιο προσανατολισμό. Ως εκ τούτου όλοι αυτοί που διέπραξαν τη συγκεκριμένη διάκριση, πρώτα από όλα η ορχήστρα και οι συνδικαλιστές της, αλλά και η διεύθυνση της Λυρικής Σκηνής που αποδέχτηκε το τελεσίγραφο της ορχήστρας για την απόσυρση της σκηνής του φιλιού μεταξύ δύο ανδρών στη συγκεκριμένη παράσταση, είναι υπόλογοι ενώπιον του Ελληνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.

Λυπάμαι πραγματικά για αυτούς που σκέπτονται με αυτόν τον τρόπο αν και είναι καλλιτέχνες. Θα περίμενε κανείς ότι στους καλλιτεχνικούς χώρους θα υπήρχε μια μεγαλύτερη ανεκτικότητα στις μειονότητες και κυρίως ότι οι άνθρωποι θα είχαν περισσότερο ανοιχτό μυαλό και δε θα προέβαιναν σε συμπεριφορές που εκθέτουν τους ιδίους αλλά και τη χώρα και το θέατρο στο οποίο εργάζονται όχι μόνο στα μάτια των Ελλήνων, αλλά και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου.

Παρολαυτά το ζήτημα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων αλλά και της ελευθερίας της έκφρασης είναι ζωτικό για μια δημοκρατία και δεν θα το αφήσουμε στα χέρια κάποιων που πριν ενεργήσουν δεν κάθονται τουλάχιστον να σκεφτούν τις συνέπειες των πράξεών τους. Γι αυτό η διαμαρτυρία μας θα είναι οξύτατη και επιφυλασσόμαστε να ασκήσουμε όλα τα ένδικα μέσα.

Η διαμαρτυρία έληξε κάποια στιγμή με την αποχώρηση των ακτιβιστών από την αίθουσα. Τη στιγμή της αποχώρησης δέχτηκαν εκ νέου επίθεση από κάποιους που πρέπει να ήταν τεχνικοί και προσωπικό ασφαλείας του θεάτρου, οι οποίοι με σπρωξίματα και φωνές επιχείρησαν να "επιβάλλουν" την... τάξη. Η παράσταση έγινε κανονικά, ξεκίνησε με μισή ώρα περίπου καθυστέρηση.

Για την ιστορία το κείμενο που διανεμήθηκε από την ορχήστρα στο κοινό εχθές και σήμερα πριν αρχίσει η παράσταση ανέφερε ενδεικτικά αυτολεξεί τα εξής: «Οπως θα διαπιστώσετε παρακολουθώντας την παράσταση η συγκεκριμένη σκηνοθετική απόδοση εκτός του ότι αλλοιώνει το λιμπρέτο προσδίδει στον κεντρικό ήρωα του έργου ομοφυλοφιλικές τάσεις με ακραίες σκηνές, κάτι για το οποίο διαμαρτυρηθήκαμε εγγράφως στη Διοίκηση της Ε.Λ.Σ.».

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εκτός απ' τους μουσικούς μπράβους (!) η στάση του κοινού αν μη τι άλλο ήταν σοκαριστική! ακούστηκε μεταξύ άλλων
-είστε υποκεινούμενοι απ το Λαμπράκη
-θέλετε να βάλετε τους γκέυ παντού ΜΕΧΡΙ και στη σκηνή (άκου πράγματα νίτσα μου)
-να μας κυβερνάν οι μειοψηφίες
-εγώ θέλω να ακούσω το λιμπρέτο ΜΟΥ (?)
το έξω έξω που φωνάζαν ρυμθικά οι βισιγότθοι θα το θυμάμαι για πολύ καιρό.

hnioxos είπε...

Υπήρξαν όμως και αρκετοί που υποστήριξαν την παρέμβαση. Απλά αυτοί ήταν πιο ήπιοι. Και επίσης πολλοί χειροκρότησαν όταν έφτασαν μπροστά στην ορχήστρα οι ακτιβιστές

oblivion είπε...

είναι λογικό αυτές οι αντιδράσεις που ακούγονταν να είναι οι αρνητικές - τα γιουχαΐσματα και τα έξω.
μιλώντας με κάποιους θεατές στα πίσω καθίσματα κι εξηγώντας τους περί τίνος πρόκειται, εισπράξαμε και θετικές αντιδράσεις.. απλά αυτές δεν ακούγονταν, γιατί δεν φώναζαν!
άντε και στο επόμενο, παιδιά!

Gender Terrorist είπε...

Ήταν πολύ σοκαριστικό.

Εμένα βγαίνοντας μια "κυρία" (in scarequotes) μου είπε "ήρθε να μας κάνει κουμάντο το 10% του πληθυσμού!! Να φωνάξουμε και όσους έχουν σύφιλη να μας πουνε τη γνώμη τους!"

Δεν το πήρε πίσω.

Gender Terrorist είπε...

άντε και στο επόμενο ναιι!

hnioxos είπε...

oblivion

Συμφωνώ, πολύς κόσμος ο οποίος δε συμφωνούσε με την ορχήστρα και θεωρούσε απαράδεκτο το κείμενο που μοιράστηκε από αυτούς πριν από την παράσταση, απλά δεν είπε τίποτα. Ήταν άνθρωποι που ήταν ήπιων τόνων και ξαφνικά βρέθηκαν μέσα σε μια τριτοκοσμική επίθεση. Το σίγουρο είναι ότι έγινε πολύς θόρυβος για το θέμα και επιτέλους πρέπει να καταλάβουν ότι τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων αλλά και όλων των μειονοτήτων αφορούν τη δημοκρατία στο σύνολό της.

hnioxos είπε...

gender terrorist

Αυτοί οι οποίοι αντέδρασαν από το κοινό στην είσοδο των ακτιβιστών στο θέατρο εχθές είναι απλά ένα κομμάτι της κοινωνίας, πολύ ομόφοβο. Αλλά έτσι είναι η ελληνική κοινωνία αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ομοφοβική και υποκριτική. Το ότι αντιδράμε επιτέλους σε αυτήν την κατάσταση, είναι δείγμα υγείας. Και επιτέλους η κατάσταση δεν είναι όπως πριν από μια δεκαετία, ή εικοσαετία. Τώρα υπάρχει περισσότερη διαφάνεια και ο κόσμος ενδιαφέρεται. Ένα θέμα λοιπόν όπως αυτό στη Λυρική Σκηνή, αλλά και άλλα παρόμοια, μπορούν από το τίποτα να δημιουργήσουν πολύ θόρυβο και να εκθέσουν πολύ κόσμο που ζει μέσα στην υποκρισία. Τότε θα σπεύσουν όλοι να τα μπαλώσουν και να πάρουν κάποια μέτρα προκειμένου να κλείσει το θέμα. Αλλά η κατάσταση δεν θα είναι η ίδια. Θα έχει αλλάξει προς το καλύτερο.

Gender Terrorist είπε...

Ουφ, έτσι είναι ηνίοχε, μόνο που δεν είμαι σίγουρη ότι εξεγέρθηκε η ελληνική κοινωνία. Μια χούφτα άνθρωποι εξεγερθήκαμε, και δυσκολεύομαι να νιώσω αισιοδοξία.

oblivion είπε...

gender terrorist με δεδομένο το πόσο σύντομα διοργανώθηκε όλο αυτό και πόσοι/ες πολλοί/ες είναι ακόμα στη ντουλάπα στην Ελλάδα, πάλι καλά να λες.. και για μένα το κέρδος είναι ότι την επόμενη φορά που φίλοι και γνωστοί θα είναι διστακτικοί στο να έρθουν, θα υπάρχει το δικό μας καλό προηγούμενο, θα μπορούν να σκεφτούν δηλαδή "α πήγε και ο τάδε εκεί, οπότε γιατί να μην πάω κι εγώ".. ελπίζω.. :)

hnioxos είπε...

oblivion

Κι εγώ εντυπωσιάστηκα από το πόσος πολύς κόσμος ήταν εκεί για να διαμαρτυρηθεί παρά το γεγονός ότι έγινε λίγο την τελευταία στιγμή το όλο πράγμα. Εντυπωσιάστηκα όμως και από το γεγονός ότι είδα ανθρώπους του χώρου όπως την κυρία Δέσποινα Καλαφάτη, σοπράνο που έχει τραγουδήσει στο θέατρο και τώρα διδάσκει τραγούδι σε νέους τραγουδιστές να φωνάζει "φύγετε, φύγετε"...
Και να φανταστεί κανείς ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι συναναστρέφονται καθημερινά πολύ γκέι κόσμο, λόγω της επαγγελματικής τους ιδιότητας...

alepouda είπε...

Ηνίοχε μην σου κανει μεγαλη εντυπωση αυτο.
Το να έχεις μουσική παιδεία δεν σημαίνει απαραίτητα οτι έχεις Παιδεία, Ανθρωπισμό και κοινωνική συνείδηση.
Ειδαμε πόσοι καλλιτέχνες έδωσαν το παρόν ή μίλησαν για την εξέγερση... ελάχιστοι.
Αντίθετα έβλεπες κάτι περαστικες νοικοκυρες να μπαινουν στη μεση για να προστατευσουν παιδια που τρωγαν ξυλο απο τα ΜΑΤ.

Αλλο Ανθρωπος και άλλο Καλλιτέχνης.
Ο συνδυασμός αυτων των δυο εννοιων είναι προαιρετικος και μη σου πω αρκετά σπανιος...

Ανώνυμος είπε...

Είναι πραγματικά σοκαριστικό να βλέπεις από κοντά και να ζεις στο πετσί σου την ομοφοβία στην πιο ακραία μορφή της, βρισιές και προπηλακισμοί με μένος και βιαιότητα, όπως αυτή που εισπράξαμε όλοι μέσα στο θέατρο Ολύμπια. Τελικά η εποχή που περιγράφει το "Milk" δεν είναι καθόλου μακρινή και ξεπερασμένη...
Και σιγά τις "ακραίες σκηνές"! Ούτε το ΕΣΡ να ήταν με τον Παπακαλιάτη. Μήπως να τους μοιράζαμε την άλλη φορά και μερικά βιβλία του Χόλινγκερστ, μπας και το σχετικοποιήσουν λίγο το θέμα?...

hnioxos είπε...

Αλεπούδα έχεις απόλυτο δίκιο. Δυστυχώς λυπάμαι για το συνάφι μου. Οι μουσικοί της ορχήστρας την έχουν χάσει τη μπάλα. Έχουν μεθύσει από τη δύναμη που έχει το σωματείο τους και πιστεύουν ότι μπορούν να επηρρεάζουν τη σκηνοθεσία και να την ακυρώνουν όποτε τους καπνίσει. Χαρακτηριστική είναι η συνέντευξη του αρχισυνδικαλιστή τους Θοδωρή Μαυρομμάτη. Αυτός εμφανίζεται προκλητικά αμετανόητος και σαν να είναι αυτός ο μοναδικός θεματοφύλακας της ηθικής στο θέατρο δηλώνει με θράσσος ότι είναι καιρός το φαινόμενο της αντίδρασης στη σκηνοθεσία να επεκταθεί ανά τον κόσμο. Βεβαίως μεγάλο ρόλο έχει και η διεύθυνση της Λυρικής όπου αντί να πατάξει τέτοια φαινόμενα και να συντρίψει το αυγό του φιδιού εν τη γεννέσει του, στο όνομα μιας επίπλαστης εργασιακής ειρήνης, ανέχεται την παρανομία αν δεν την επικροτεί με τη στάση της.

Βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά όπως και ο κύριος Μαυρομμάτης με... περηφάνεια ανακοινώνει. Πριν από 3 χρόνια στην παράσταση των οπερών Il prigioniero του Dallapiccola και La vida breve του Falla (παρουσιάζονταν σε μία παράσταση λόγω του ότι ήταν μονόπρακτες) ένας μουσικός είχε αρνηθεί και τότε να παίξει στην ορχήστρα γιατί διαφωνούσε με τη σκηνοθεσία, ήταν μάλλον και τότε πολύ γκέι για τα γούστα του. Και η διεύθυνση δεν ξέρω αν είχε κινήσει εναντίον του καμμία διάταξη για άρνηση υπηρεσίας.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι το να είναι κανείς επαγγελματίας μουσικός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και καλλιεργημένος άνθρωπος. Απορώ μόνο γιατί αυτοί οι υπερσυντηρητικοί δεν πηγαίνουν να παίξουν σε κανένα σκυλάδικο. Εκεί δεν προσβάλλεται η αισθητική τους και η ομοφοβία τους. Αντίθετα θα δουν πολλούς κυρίους να ασπάζονται τα πιστεύω τους. Καλά, όχι βέβαια ότι δεν τους είδαν στη Λυρική, αλλά τι να λέμε τώρα...

hnioxos είπε...

γιάννη σ.

ναι, ήταν σοκαριστικό ότι το κοινό της Λυρικής αντέδρασε με αυτό τον τρόπο, αλλά πολλοί από αυτούς δεν ήξεραν τι συνέβαινε και απλά τους ενόχλησε η θέα κάποιων ανθρώπων που μπήκαν να διακόψουν την παράσταση. Αλλά υπήρχαν και πολλοί που ήξεραν πολύ καλά τι γίνεται και απλά αυτός είναι ο τρόπος αντίδρασής τους. Τώρα όμως, μετά από το ντόρο που έγινε, είναι καιρός να σκεφτεί η διεύθυνση τι θέατρο θέλει και κατά πόσο η παραγωγή καλλιτεχνικού έργου μέσα σε αυτό το θέατρο είναι απρόσκοπτη. Αλλιώς, με την ενθάρρυνση τέτοιων φαινομένων, η Λυρική Σκηνή θα παραμείνει ένα θέατρο περιθωριακό, αποκομμένο από το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, που θα εξυπηρετεί μόνο κάποιους γέροντες νοσταλγούς άλλων εποχών. Η Λυρική θα χάσει το νέο κοινό που τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να επανακάμπτει στην όπερα και τελικά το θέατρο θα πάψει να έχει λόγο ύπαρξης.

Yellow Kid είπε...

Πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που έχουμε ακόμα τέτοιες νοοτροπίες και αυτό δεν θα αλλάξει από την μία μέρα στην άλλη. Αλλά άσχετα αν διαφωνώ με την στάση της ορχήστρας στην προκειμένη περίπτωση, το ερώτημα μου είναι έχει το δικαίωμα να προβεί σε μία τέτοια πράξη;.
Δεν ξέρω αν θα το σκεπτόμασταν διαφορετικά αν,ας πούμε, σταματούσαν το παίξιμο για 10 λεπτά ως διαμαρτυρία για την δολοφονία του Αλ.Γρήγορόπουλου.

Συμφωνούμε εν τέλη σε ακτιβιστές ενέργειες ασχέτως αν συμφωνούμε η διαφωνούμε στους λόγους για τους οποίους γίνονται;

Μπόρεί να σου ρίχνω λάδι στην φωτιά, αλλά πάντα προσπαθώ να δω τα πράγματα όσο ποιο σφαιρικά μπορώ...

hnioxos είπε...

yellow kid

Οι ακτιβιστικές ενέργειες για μένα δεν είναι αυτοσκοπός. Αυτός ήταν και ο λόγος αν θυμάσαι της διαφωνίας μου με την κατάληψη της Λυρικής. Ποτέ δε με τράβηξε η άποψη "εμπρός να τα κάνουμε όλα πουτάνα", όσο κι αν είμαι πολλές φορές οργισμένος όσο δεν παίρνει. Είναι λοιπόν καιρός, μια και το θέτεις, να κάτσει ο καθένας να σκεφτεί γιατί συμμετέχει σε κάτι.

Όσον αφορά αυτά που λες για την ορχήστρα, νομίζω βρίσκονται πολύ μακριά από το να κάνουν κάτι που να είναι δημιουργικό. Εχουν πια μια νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου, οι περισσότεροι από αυτούς και δεν έχουν καμμία σχέση με υπαρξιακές ανησυχίες και δημιουργικότητα. Από τη στιγμή που έχουν μπει εκεί και δεν τους κουνάει κανείς γιατί είναι μόνιμοι, μοιάζουν σαν μερικούς παντρεμένους και παντρεμένες που αφού έδεσαν το γάιδαρό τους, έκαναν καναδυό παιδιά, μετά χέστηκαν για τον υπόλοιπο κόσμο. Τον εαυτούλη τους και να περνάνε καλά