Αυτές τις μέρες έχω μια νοσταλγική διάθεση. Και βέβαια θυμάμαι περσινά ξινά σταφύλια, πράγματα που με έχουν συγκινήσει πολύ παλιότερα. Ένα από αυτά είναι το συγκρότημα των ΑΒΒΑ και η μουσική του. Λυπάμαι που θα απογοητεύσω όσους από εσάς είστε ροκάδες και απεχθάνεστε αυτή την υποτιθέμενη ελαφράδα που έχει η μουσική τους, πάντως για μένα έχω να πω πως το ροκ αυτό καθαυτό σαν μουσική, δε με συγκίνησε ποτέ. Και ο λόγος ήταν κυρίως ότι δινόταν έμφαση στο ρυθμό και όχι στη μελωδία. Χωρίς να παραγνωρίζω την αξία πολλών συγκροτημάτων που άφησαν μεγάλη κληρονομιά στη μουσική και συγκίνησαν εκατομμύρια ανθρώπους, δεν ήταν ποτέ του γούστου μου η πολύ δυνατή και εκκωφαντική μουσική και οι υπερβολές της ροκ.
Αντιθετα οι ΑΒΒΑ είχαν πολύ ισχυρή μελωδική γραμμή και από την εποχή που παιδάκι για πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με τη μουσική τους όταν είδα μια ταινία που αναφερόταν στο συγκρότημα και παρουσίαζε τις περιοδείες τους, τους αγάπησα πολύ. Χαίρομαι που τώρα ξαναέρχονται στη μόδα.
Το μόνο που μπορώ να πώ εγώ από εδώ για τους ΑΒΒΑ και τη μουσική τους είναι "Thank you for the music"
Υ.Γ. Εχθές το πρωί καθώς πήγαινα για μπάνιο, στο αυτοκίνητο άκουγα ένα CD της Anne Sophie von Otter όπου έχει ηχογραφήσει σε συνεργασία με τον Benny Andersson των ΑΒΒΑ πολλά τραγούδια του γκρουπ. Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν ένα τραγούδι που δεν θυμόμουνα το "The day before you came"
Δυστυχώς από αυτή τη συνεργασία της σπουδαίας αυτής Σουηδής mezzo-soprano με τον Benny Andersson δε βρήκα πολλά πράγματα στο youtube παρά μόνο αυτό εδώ το βίντεο από ένα θαυμάσιο τραγούδι των ΑΒΒΑ
το οποίο όμως κατά τη γνώμη μου είναι καλύτερο σε αυτή την εκτέλεση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 σχόλια:
love was one prolonged goodbye...
Θα διαφωνήσω φίλε, είμαι πιο ροκ. Δεν τους αντέχω (αν και στο κέφι τους χορεύω άνετα). ;)
Οι διαφωνίες δεκτές, εγώ τους αγαπώ πολύ. Αντίθετα δεν αντέχω τον ορυμαγδό και το θόρυβο της ροκ.
Αλλά το ροκ ή ποπ είναι κάτι σαν ιδεολογική διαφορά έτσι δεν είναι; Κάτι σα δεξιά ή αριστερά, ένα πράγμα... Αυτοί που αγαπούν το μεν, αντιπαθούν το δε χεχεχε
Πιστέ μου συνθέτα του Τζατζουφικού Υμνου:
Με τας ευλογίας των Abba κε ότι αγαπάς σας καλώ να παρευρεθήτε είς απονομήν παρασήμων μας.
Κε αν είμαι ρόκ μη με φοβασαι,
Sgt.Φλάντζας
am planning to see Mamma Mia tomorrow night when it premiers in Ireland. Already managed to currupt another mind into seeing it with me. next stop, world domintion!
:)
who'ja'think?
Αγαπητέ Δρ Φλάντζα
Είμαι βαθύτατα συνεκινημένος από το παράσημον που μου απονείματε δια την απειροελάχιστην συμβολήν μου εις την νίκην της Τζατζουφίας. Συνεχίζομεν απτόητοι και όσον αφορά τον Μανωλάκην προτείνω να τον καταδώσετε εις την μαμάν του που θα τον συνεφέρει. Θα σας βοηθήσουν και οι ΑΒΒΑ εις αυτό μέσω του παρακάτω άσματος
Dear anonymous,
I'm not aware of what is happening in Ireland with the musical "Mamma mia". When I saw it London some years ago, I wasn't impressed at all. Actually I was a little disappointed. The plot was just a pretext and the script was pretty bad in my opinion. Also the actors-singers that were hired for this performance did not have any style at all. The songs were sung in the British pop way, so reiminding no ABBA at all.
The result of the whole performance thus, was a mediocrity, without any magic. I was surprised that this performance had such a great publicity and it stayed in the APOLLO THEATRE in Soho, one of the most renowned theatres of the West End, for such a long time. Anyway, I wish you a fantastic evening and I hope to hear more from that.
P.S. I'm sure that you would corrupt other people for your schemes. You are ideal for that :))
@anonymous:
here
is song that will make your day.
Take a chance on me :))
Aααα... όλα κι όλα! όταν το ροκ έγινε αρτηριοσκλήρωση, το να ακούμε ABBA έγινε πράξη αντίστασης!
Στο κάτω κάτω,ποτέ δεν παρέστησαν κάτι άλλο από αυτό που στ΄αλήθεια ήταν: απλοί,καλοί συνθέτες μιας αθώας ποπ.
Ο καλός ο μύλος μπορεί να μην τα αλέθει όλα καμιά φορά, αλλά δε βλέπει κανένα λόγο για να μην τα αλέθουν άλλοι μύλοι!
Εμένα μου αρέσει και το Voulez vous! Αχα!
Έτσι μπράβο βρε incontinentia, συμφωνούμε! Χεχεχε...
Στο κάτω κάτω της γραφής δεν είναι απαραίτητο όλα να είναι σοβαρά και πολιτικά προσανατολισμένα στην αντίσταση, υπάρχει και η ελαφρά πλευρά της ζωής, που είναι εξίσου σημαντική με τη σοβαρή. Και δυστυχώς σε αυτή δε δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία. Ο Βέρντι για παράδειγμα, για να γράψει μια κωμωδία έπρεπε να περάσουν πάρα πολλά χρόνια και πολύ σημαντικά έργα τα οποία έμειναν στην ιστορία του λυρικού θεάτρου. Λίγο λοιπόν πριν πεθάνει έγραψε το "Falstaf".
Το ίδιο κατά τη γνώμη μου συμβαίνει και με τους ΑΒΒΑ. Βέβαια αυτοί έχουνε και πολύ σημαντικά σοβαρά τραγούδια όπως το "Like an angel passing through my room", του οποίου μπορείς να διαβάσεις τους στίχους εδώ :http://www.youtube.com/watch?v=0qrcYlne6VQ
χαχαχα Συκιά μου κι εμένα μου αρέσει πολύ αυτό το τραγούδι! Και βέβαια θέλουμε... :))
hello hnioxos!
αν θέλεις προώθησε το παρακάτω ζήτημα..
χαιρετισμούς!
http://gkaratsioubanis.wordpress.com/2008/07/16/petromelidis/
www.arelis.gr
περιεχει ερωτονομικον που σοκαρε με το σεξουαλικο του περιεχομενο κοινο και κριτικους
Δημοσίευση σχολίου