Φασισμός

Το τελευταίο διάστημα είχαμε ένα κύμα ρατσιστικών επιθέσεων από την πλευρά της Χρυσής Αυγής. Το νεοναζιστικό κόμμα, ενθαρυμμένο από τη δυναμική που του δίνει η συγκυρία, αλλά και από την πολιτική κάλυψη που του παρέχουν κυρίαρχοι κύκλοι της δημοσιογραφίας, οργανωμένα εξαπέλυσε μέσα στο καλοκαίρι μια σειρά επιθέσεων με στόχο τους μετανάστες αλλά και τους ομοφυλόφιλους με σκοπό καταρχήν να τρομοκρατήσει τον πληθυσμό, αλλά ταυτόχρονα και να κάνει αισθητή την παρουσία του στην κοινωνία, με τη συνεργασία βέβαια των ΜΜΕ που πρόβαλαν κατά κόρο τη δράση τους.

Το κόμμα της ΧΑ έχει τις ιδεολογικές του ρίζες στο ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας του 1930 και στελέχη του έχουν ταχτεί ανοιχτά υπέρ του Χίτλερ και των ιδεών του. Μάλιστα με τη δράση τους το τελευταίο διάστημα αποδεικνύουν ότι αντιγράφουν τις πρακτικές των Ναζί. Επομένως ήταν απολύτως αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα στρεφόντουσαν και εναντίον των ομοφυλοφίλων σαν μια ομάδα που βρίσκεται έξω από το φυσιολογικό και άρα πρέπει να περιθωριοποιηθεί ή ακόμα και να εξαφανιστεί για το καλό της κοινωνίας. Είχαμε λοιπόν, παράλληλα με τις επιθέσεις στους μετανάστες, τις πρώτες ομοφοβικές επιθέσεις που έγιναν στους δρόμους της Αθήνας με μία από αυτές, την πιο οργανωμένη, στις 22 Αυγούστου τη νύχτα στο Ζάππειο από μια ομάδα Χρυσαυγιτών που επιτέθηκε εναντίον του κόσμου που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στο πάρκο, μια και είναι γνωστό ότι το Ζάππειο παραδοσιακά είναι ένας χώρος όπου συναντιούνται άνδρες κυρίως τη νύχτα για εξεύρεση ερωτικού συντρόφου. Αυτή η επίθεση κατέληξε σε μαχαίρωμα ενός μετανάστη που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο πάρκο με αποτέλεσμα τη μεταφορά του στο νοσοκομείο. Υπήρξαν ακόμα δύο ομοφοβικές επιθέσεις στη μέση του δρόμου τη νύχτα τις επόμενες μέρες, ωστόσο αυτές δε μπορούν να χρεωθούν στη φασιστική οργάνωση της ΧΑ μια και οι δράστες κανένα διακριτικό δεν είχαν επάνω τους που να τους ταυτίζει με τη ΧΑ.

Φαίνεται λοιπόν ότι η ΧΑ ακολουθεί ένα οργανωμένο πλάνο επίθεσης στα αδύνατα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας, αρχίζοντας από τους μετανάστες και συνεχίζοντας με τους ομοφυλόφιλους. Να αναφέρουμε και μερικές επιθέσεις που έχουν αρχίσει να δέχονται στη Θράκη μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας με πιο πρόσφατη την επίθεση εναντίον του Μηλιατζήμ Τζεμαλή. Πάντοτε λοιπόν η μεθοδολογία της ΧΑ είναι η ίδια: Επίθεση εναντίον ενός ατόμου ή μιας μικρής ομάδας μελών που ανήκουν σε μια μειονότητα και αποτελούν, σύμφωνα με τη γνώμη τους απειλή εναντίον του "υγειούς" πλειοψηφικού κομματιού της κοινωνίας. Η επίθεση γίνεται από ένα πλήθος ατόμων, πάντα μεγαλύτερο από την ομάδα στην οποία επιτίθεται για να μη φάνε και ξύλο, που συνήθως έχουν έναν καθοδηγητή, κάποιον που φυλάει τσίλιες και είναι σε εγρήγορση για να ειδοποιήσει αν καμμία περίεργη κίνηση συμβεί στη γύρω περιοχή, για παράδειγμα αν σκάσει μύτη η αστυνομία. Τότε η επίθεση λήγει και οι επιτιθέμενοι, πολύ νεαρά αγόρια και κορίτσια στην πλειοψηφία τους, τρέπονται σε άτακτη φυγή.

Το πολιτικό σύστημα έχει δείξει αξιοσημείωτη ανοχή σε αυτές τις επιθέσεις μαχαιροβγαλτών οπαδών ενός κοινοβουλευτικού πολιτικού κόμματος. Μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει διωχθεί, και σε μερικές περιπτώσεις που αυτό έχει συμβεί, είχαμε τραγελαφικά αποτελέσματα από την απόφαση της δικαιοσύνης, όπως στη Βέροια όπου τελικά καταδικάστηκε το θύμα ενώ αθωώθηκαν οι φυσικοί αυτουργοί της επίθεσης! Και αυτό είναι απολύτως φυσικό μια και με τη στάση του αυτή το πολιτικό σύστημα παίζει το τελευταίο του χαρτί διατήρησης της εξουσίας που δεν μπορεί κατά πώς φαίνεται από τις πολιτικές εξελίξεις να διατηρήσει με άλλα, νόμιμα, μέσα.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος με τα μέτρα που παίρνουν συνεχώς για την υποτιθέμενη δημοσιονομική εξυγίανση, οδηγούν τα πράγματα στο αντίθετο μονοπάτι από αυτό που υποτίθεται ότι προσπαθούν να τα οδηγήσουν. Το κράτος μειώνει τη ρευστότητα στην αγορά μέσα από την υπέρογκη φορολογία των πολιτών και την περικοπή μισθών και συντάξεων με αποτέλεσμα να παίρνει λιγότερους φόρους, μια και μειώνεται η κατανάλωση, και μετά να ξανακόβει μισθούς, συντάξεις κλπ. Αυτή η πολιτική έχει οδηγήσει το σύστημα στην κατάρρευση που ζούμε όλο αυτό το τελευταίο διάστημα. Μόνη τους λοιπόν λύση για να παραμείνουν στην εξουσία είναι η καταστολή. Το είδαμε το προηγούμενο διάστημα, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την τοποθέτηση ελεύθερων σκοπευτών στην ταράτσα του κοινοβουλίου στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2012 μπροστά σε μια άδεια πλατεία Συντάγματος, από το φόβο υποτίθεται επιθέσεων διαμαρτυρίας. Αυτή βέβαια η σκηνή φέρνει στο νου, σε μια σημειολογία με πολλή μεγάλη σημασία, τις περίφημες φωτογραφίες από το Σύνταγμα της 3ης Δεκεμβρίου 1944, την ημέρα που άρχισαν τα περίφημα Δεκεμβριανά που οδήγησαν στον Εμφύλιο Πόλεμο του 1947-1949. Η καταστολή όμως αυτή, που σκοπό έχει την τρομοκράτηση του πληθυσμού για να καταπνίξουν τις όποιες διαμαρτυρίες, όταν την εφαρμόζουν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος, τούς είναι επιζήμια πολιτικά. Γι αυτό λοιπόν έχουν βρει το αποκούμπι της ΧΑ, η οποία είναι σύμφυτη με τη βία από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της. Βγαίνει λοιπόν η φασιστική συμμορία στους δρόμους και επιτίθεται στους μετανάστες καταφέρνοντας να αποπροσανατολίσει και να οδηγήσει τη συζήτηση σε άλλες ατραπούς τη στιγμή που συντελείται, με την ευλογία των τριών κομμάτων της εσωτερικής τρόικας, η μεγαλύτερη καταλήστευση εισοδημάτων που έχει συμβεί μεταπολεμικά στη χώρα μας.

Οι επιθέσεις εναντίον ομοφυλοφίλων εντάσσονται στην ίδια κατηγορία. Οι ομοφυλόφιλοι, όπως και οι μετανάστες, είναι μια μειονότητα. Σεξουαλική, και πολλές φορές αρκετά ευκατάστατη οικονομικά, αλλά μειονότητα. Και σαν μειονότητα θέλει δικαιώματα αναγνώρισης και ένταξης στην κοινωνία. Στην εποχή όμως που πραγματοποιείται μια συντηρητική στροφή θεσμικά, δε μπορεί να ικανοποιηθεί από το πολιτικό κατεστημένο κανένα δικαίωμα, έστω και αν αυτό είναι αμιγώς πολιτικό και όχι οικονομικό. Ο λόγος είναι απλούστατος: Τα δικαιώματα συνεπάγονται ελευθερία σε όλα τα επίπεδα. Ελευθερία σκέψης πρώτα από όλα και έπειτα ελευθερία δράσης. Αυτό όμως δε μπορεί να γίνει ανεκτό από το πολιτικό κατεστημένο γιατί διαφορετικά θα δινόταν το λάθος μήνυμα στο κοινωνικό σύνολο με αποτέλεσμα οι κοινωνικοί αγώνες και ταξικοί αγώνες να κινδυνεύουν να φουντώσουν και να τους πνίξουν. Θέλουν λοιπόν τον καθένα που διεκδικεί στη φωλιά του. Και σε μια τέτοια συγκυρία, με το πολιτικό σύστημα ουσιαστικά αρωγό στη φασιστική διόγκωση, οι επιθέσεις θα κλιμακωθούν.

Από την άλλη μεριά είναι η στάση της Εκκλησίας που η εξουσία θέλει να έχει σύμμαχό της μια και επηρρεάζει τις συνειδήσεις των πιστών. Η Εκλησία λοιπόν έχει εδραιώσει την κυριαρχία της μέσα από τη διασπορά του φόβου. Φόβος για τη μετά θάνατον ζωή, όπου αν δεν είναι κανείς ενάρετος δε θα του ανοίξουν οι πύλες του Παραδείσου. Φόβος στην ουσία για έναν θεό τιμωρό που επιβλέπει κάθε έκφανση της ζωής, ώστε το άτομο να μην είναι ελεύθερο και να πράττει συνεχώς με τις επιταγές των "εν τη γη" εκπροσώπων του θεού, δηλαδή τους παπάδες. Έτσι λοιπόν ωθούνται οι πιστοί αφενός να καταπιέζουν τις όποιες δικές τους ανάγκες δεν συνάδουν με αυτά που το ιερατείο έχει καθορίσει σαν ενάρετη ζωή και από την άλλη να επιτίθενται σε άλλους όταν αυτοί "αποκλίνουν". Διατηρείται με αυτόν τον τρόπο η εξουσία της Εκκλησίας, που δεν χάνει την πελατεία της. Όσον αφορά δε τους ομοφυλόφιλους, η στάση της είναι ιδιαίτερα σκληρή, παρά το αναμφισβήτητο γεγονός της ύπαρξης μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας πολλών ομοφυλοφίλων, ιερωμένων αλλά και πιστών.

Έχουμε λοιπόν την οργανωμένη επίθεση, με την αρωγή του συστήματος που βολεύεται από αυτήν την κατάσταση, εναντίον των μειονοτήτων. Και αυτή η επίθεση είναι μια επίθεση ενάντια στη δημοκρατία. Ο μόνος τρόπος να αντιδράσουμε, είναι όλοι εμείς που παλεύουμε για τα δικαιώματά μας, να συνεργαστούμε για να αντιμετωπίσουμε τη φασιστική απειλή. Και αυτή η αντίδραση πρέπει να είναι άμεση. Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Αύριο μπορεί να είναι πολύ αργά. Η ώρα είναι τώρα.

 

Οροθετικοί και μνημόνιο

Πριν από μερικές ημέρες, στις 24-7-2012 έμαθα για έναν γνωστό που είναι οροθετικός ότι βρίσκεται στο σπίτι του χωρίς χρήματα και χωρίς να έχει να φάει. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν μπορεί να εργαστεί καθώς οι γιατροί του το έχουν απαγορεύσει και ζει μόνο από το δίμηνο επίδομα που παίρνει από την Πρόνοια που είναι της τάξης των 1400€, δηλαδή 700€ περίπου το μήνα, και από την αναπηρική σύνταξη που πριν από την κρίση ήταν γύρω στα 700€ το μήνα, αλλά τώρα έχει κουτσουρευτεί για τη δική του περίπτωση στα 400€. Και εδώ λέω για τη δική του περίπτωση γιατί με τον καινούργιο φορέα που ίδρυσε ο αναίσχυντος πρώην υπουργός Υγείας Λοβέρδος, τον ΚΕΠΑ, έγινε καινούργια καταγραφή υποτίθεται όλων των ατόμων που λάμβαναν αναπηρικές συντάξεις με απώτερο σκοπό όμως να επαναπροσδιοριστεί προς τα κάτω και το ποσοστό αναπηρίας, άρα και τα χρήματα που λαμβάνουν από το ελληνικό δημόσιο για να ζήσουν να μειωθούν, ή ακόμα και σε πολλές περιπτώσεις να κοπεί εντελώς η αναπηρική σύνταξη μέσα από τον καινούργιο προσδιορισμό του ποσοστού αναπηρίας, που οι ανάλγητες επιτροπές προσδιόρισαν πολύ χαμηλά με αποτέλεσμα άνθρωποι με πολύ μεγάλα και χρόνια προβλήματα υγείας να χάρακτηριστούν σχεδόν υγειείς. Υπάρχουν περιπτώσεις οροθετικών για παράδειγμα που πήραν ποσοστό αναπηρίας 25% μόνο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη σύνταξη... Για να επιστρέψω στην περίπτωση του ανθρώπου που ανέφερα αρχικά λοιπόν, τηλεφώνησε κάποια στιγμή στην Πρόνοια για να μάθει τι θα γίνει με το επίδομα το οποίο θα έπρεπε να είχε ήδη κατατεθεί στο λογαριασμό του και δεν έχει κατατεθεί μέχρι στιγμής. Του απάντησαν ότι δεν ήξεραν πότε θα μπει το επίδομα, μπορεί στο τέλος του μήνα, μπορεί στο τέλος Αυγούστου, μπορεί και καθόλου ελέω περικοπών (ναι, έτσι είπαν!!!). Αποτέλεσμα λοιπόν είναι ο άνθρωπος αυτός να καταδικάζεται σε αργό θάνατο από το ίδιο το κράτος, μια και η μη επαρκής σίτιση οδηγεί σε επιδείνωση την υγεία του και το ανοσοποιητικό του σύστημα, και κινδυνεύει να κολλήσει κάποια ίωση ή άλλο μικρόβιο, με ολέθριες συνέπειες. Σαν αυτόν τον άνθρωπο ενδεχομένως υπάρχουν πολλοί με διάφορα προβλήματα υγείας τα οποία επιδεινώνονται μέσα από την ανάλγητη πολιτική των μνημονίων που εφαρμόζουν μέχρι τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις. Σήμερα είναι αυτός, αύριο κάποιος από μας. Υ.Γ. Για όσους πιστεύουν ότι τα ποσά των αναπηρικών συντάξεων και των επιδομάτων είναι μεγάλα, αρκεί να αναφέρω τα εξής: Τα χρήματα αυτά δίνονται από το ελληνικό κράτος για τις αυξημένες ανάγκες σίτισης και γενικά ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που χρειάζονται οι οροθετικοί. Για παράδειγμα κάποιος οροθετικός πρέπει να χαλάει κάποια χρήματα για φάρμακα το μήνα, μια και στις αντιβιώσεις για παράδειγμα, μέσα από την πολιτική που εφαρμόζεται οι γιατροί γράφουν πια μόνο τα αντίγραφα φαρμάκων τα οποία έχουν παρενέργειες. Και δεν είναι εύκολο ένα επιβαρυμένο ανοσοποιητικό σύστημα να αντιμετωπίσει τις όποιες παρενέργειες μπορεί να προκύψουν. Από την άλλη υπάρχουν ιατρικές εξετάσεις οι οποίες για παράδειγμα πρέπει να γίνουν άμεσα και αν αποταθεί κανείς στα δημόσια νοσοκομεία, με την κατάσταση που επικρατεί, θα χρειαστεί να περιμένει μήνες και αυτό δεν είναι εφικτό, άρα πρέπει κανείς να τις κάνει σε ιδιωτικά κέντρα πληρώνοντας από την τσέπη του. Όλα αυτά σημαίνουν χρήματα τα οποία πρέπει να έχει κανείς στην τσέπη του και δεν υπάρχει άλλος τρόπος αν κάποιος δεν είναι πλούσιος και είναι αδύνατο να εργαστεί, παρά μόνο να του παρέχει το κράτος τη βοήθεια αυτή. Εκτός αν το κράτος δεν είναι πια σύμμαχος του πολίτη, αλλά των κάθε είδους συμφερότων που θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν με κάθε κόστος τη δημόσια υγεία χωρίς να νοιάζονται για τις ανθρώπινες απώλειες.

Ελληνικές εκλογές Ιούνιος 2012

Το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών μοιάζει ίσως ένας τραγέλαφος, αν σκεφτεί κανείς την τραγική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε οι περισσότεροι. Και εδώ μιλάω για τα εισοδήματα που δεν υπάρχουν, τους φόρους που έχουν πνίξει τους περισσότερους, και που θα γίνουν από ό,τι φαίνεται ακόμα περισσότεροι (οι φόροι...) το επόμενο διάστημα, τα απλήρωτα δάνεια στις τράπεζες που θα πληθύνουν και που θα αρχίσουν να διαμαρτύρονται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα, την αδυναμία ακόμα και κάλυψης των βασικών αναγκών διαβίωσης, όπως είναι η κάλυψη των λογαριασμών, η θέρμανση, ή ακόμα και τα έξοδα για την αγορά τροφίμων. Ο τραγέλαφος βέβαια έγκειται στο γεγονός ότι είναι πραγματικά ακατανόητο φαινομενικά πώς ένας λαός που υποφέρει συνεχίζει να ψηφίζει τα κόμματα που με μαθηματική βεβαιότητα θα ακολουθήσουν την ίδια πολιτική που απειλεί την επιβίωσή του. Σε αυτές τις εκλογές ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ. Και το έκανα με ταξική συνείδηση και απόλυτη γνώση του προγράμματός του το οποίο συνιστά και την πολιτική του πρόταση. Θεωρούσα και θεωρώ ότι οι θεσμικές αλλαγές που προτείνει έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν εφαρμοστεί στην ελληνική κοινωνία και σε ένα βαθμό συνετέλεσαν στην αποσάθρωσή της και στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος, με τραγικότερο όλων αποτέλεσμα βέβαια την είσοδο των νεοναζί στη βουλή, και μάλιστα μετά από αυτή την αναμέτρηση στο προεδρείο της βουλής σαν πέμπτο κόμμα, αφού από το νόμο δικαιούνται μια θέση στο προεδρείο της βουλής. Η δική μου ψήφος όμως δε στάθηκε αρκετή για να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ την πρώτη θέση και να εφαρμόσει τις πολιτικές που εγώ θεωρούσα σωστές. Οι λόγοι γι αυτήν την πολιτική αποτυχία είναι πολλοί και δεν θα ήθελα να αναλωθώ σε αυτήν την ανάρτηση παραθέτοντας τη γνώμη μου για το τι έφταιξε. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πιστεύω ότι το πολιτικό αδιέξοδο θα γίνει ακόμα χειρότερο το επόμενο διάστημα καθώς η κρίση θα αποκτήσει μεγαλύτερες διαστάσεις μια και ακόμα περισσότερες χώρες θα χρειαστούν οικονομική βοήθεια για να αντιμετωπίσουν την αδυναμία τους να αποπληρώσουν το χρέος τους, οδηγώντας τελικά σε μια συνολική κρίση ολόκληρη την ευρωζώνη, με πιο πιθανό αποτέλεσμα τη διάλυση του ευρώ, όπως συνέβη και στην κρίση της δεκαετίας του 1930 με τη διάλυση του κανόνα του χρυσού. Σε αυτήν τη συγκυρία έχει πολύ μεγάλη σημασία η στάση του καθενός από εμάς και η έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης σαν πολιτική πράξη, πράγμα δηλαδή που πάντα είναι. Ένα από τα καλά που έκανε αυτή η κατάσταση που βιώνουμε όλη αυτή την περίοδο είναι ότι έβγαλε όλους μας στους δρόμους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και μας κινητοποίησε τόσο συναισθηματικά, όσο και κυρίως πολιτικά, πράγμα που είχε φύγει από την καθημερινότητά μας. Η πολιτική συζήτηση, και η διαμόρφωση θέσης μέσα από αυτή, επανήλθε για να μείνει. Πρέπει λοιπόν όλοι μας να δραστηριοποιηθούμε ο καθένας στον δικό του μικρόκοσμο, γιατί όταν τα πράγματα γίνουν χειρότερα, που θα γίνουν έτσι κι αλλιώς, θα χρειαστούμε ο ένας τον άλλον.

Η καταδίκη της βίας

Μετά την πρωινή επίθεση του φασίστα Κασιδιάρη, εκπροσώπου της ΧΑ εναντίον της Ρένας Δούρου και της Λιάνας Κανέλλη το πρωί στον ΑΝΤ1, όπως ήταν φυσικό είχαμε και τα γνωστά τηλεπαράθυρα στα βραδυνά δελτία των τηλεοπτικών καναλιών τα οποία προσπάθησαν όπως ήταν φυσικό να εκμεταλλευτούν προς την κατεύθυνση που ήθελαν πολιτικά το θέμα. Αυτό βέβαια δεν προξενεί καμμία κατάπληξη. Αυτό που όμως εντυπωσιάζει είναι η κοινή τους προσπάθεια να τοποθετήσουν συλλήβδην όλους τους τύπους βίας στο ίδιο τσουβάλι. Ή τουλάχιστον αυτό που αυτοί ονομάζουν βία. Είχαμε λοιπόν τον Πρετεντέρη, την Τρέμη και τον Τσίμα στο Μέγκα να έχουν βάλει τη Ρένα Δούρου, η οποία υπέστη και την επίθεση του εμετικού φασιστοειδούς, να καταδικάσει κάθε είδους βία από όπου υποτίθεται και αν προέρχεται. Το ίδιο συνέβη και στο δελτίο της ΝΕΤ όπου ο Παναγιωτόπουλος από τη ΝΔ και η Γεννηματά είχαν βάλει στη μέση το Βαρεμένο και του ζητούσαν να κάνει το ίδιο. Να καταδικάσουμε λοιπόν τη βία. Αυτό ακούγεται όμορφο και κοινά αποδεκτό. Να συζητάμε με πολιτισμένο τρόπο και να λύνουμε τα προβλήματα ειρηνικά. Όμως για ποια βία μιλάμε; Ανήκουν οι μεγάλες διαδηλώσεις, όπως επιζητούσαν διακαώς από το ΣΥΡΙΖΑ να διακηρύξει οι εκπρόσωποι των υπολοίπων πλην ΚΚΕ κομμάτων σήμερα, στον κύκλο της βίας; Είναι οι αυθόρμητες λαϊκές αποδοκιμασίες εναντίον των πρωταγωνιστών της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια βία και μέχρι ποιου ορίου είναι αποδεκτές; Από την άλλη μεριά υπάρχει βία του κράτους και σε τι αυτή συνίσταται; Και είναι αυτή καταδικαστέα; Αν θέλει λοιπόν κανείς να απαντήσει στο φαινόμενο της βίας είναι απαραίτητο να απαντήσει σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα και ενδεχομένως και σε πολλά περισσότερα που τίθενται επάνω στο θέμα. Θα προσπαθήσω εδώ σύντομα να εκθέσω τη γνώμη μου για τουλάχιστον τα παραπάνω. Νομίζω ότι κανείς πρέπει να δει τις ρίζες του φαινομένου που πάνε πολλά χρόνια πίσω και έχουν μεγάλο ιστορικό βάθος. Στην Ελλάδα η βία στη σύγχρονη ιστορία εκπορευόταν κυρίως αρχικά από το κράτος το οποίο για να επιβάλλει την πολιτική του αναγκαζόταν να στήνει διάφορους μηχανισμούς καταστολής των λαϊκών αντιδράσεων που είχαν να κάνουν κυρίως με τη βία. Στη δεκαετία του 1970 μετά τη μεταπολίτευση για παράδειγμα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ίδρυσε τα ΜΑΤ τα οποία έθεσε σε λειτουργία ο Ράλλης ως πρωθυπουργός με αποτέλεσμα τη δολοφονία των Κουμή και Κανελλοπούλου στην πορεία του Πολυτεχνείου του 1980. Στα επόμενα χρόνια του Ανδρέα Παπανδρέου οι διμοιρίες των ΜΑΤ πλήθυναν και ανέλαβαν δράση στην πορεία του Πολυτεχνείου του 1985 με αποτέλεσμα τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά. Τα χρόνια που ακολούθησαν τα ΜΑΤ συνέχισαν την παραβατική τους δράση χτυπώντας στις μεγάλες διαδηλώσεις και αποτελώντας φόβητρο για την αποτροπή της συμμετοχής του κόσμου σε αυτές. Φτάνοντας στα εντελώς πρόσφατα χρόνια λοιπόν είχαμε το φαινόμενο της αύξησης της ναζιστικής βίας στους δρόμους της Αθήνας κυρίως από εγκληματικές οργανώσεις όπως η ΧΑ που μετεξελίχτηκε σε κόμμα κρυμμένη πίσω από έναν υποτίθεται φιλολαϊκό μανδύα ακτιβισμού ενάντια στους μετανάστες αλλά και εναντίον της Αριστεράς μια και η ΧΑ συνεργαζόταν με την αστυνομία και πολλές φορές την υποκαθιστούσε, κυρίως σε υποβαθμισμένες περιοχές των μεγάλων πόλεων. Από την άλλη μεριά η βία του κράτους απέκτησε καινούργιες μορφές μέσα από την πολιτική του μνημονίου και την ταχύτατη φτωχοποίηση της μεγάλης μάζας του ελληνικού λαού. Και αυτή ήταν μια βία στην οποία κανείς δεν μπορούσε να αντιδράσει, μια και με όπλο το χρέος εξαθλιώθηκε μέσα σε δύο χρόνια το 70% της ελληνικής κοινωνίας το οποίο από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και έπειτα δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ του τέτοια κρατικά εκπορευόμενη επίθεση στο βιοτικό του επίπεδο. Αυτό έφερε την ραγδαία ριζοσπαστικοποίηση των μεγάλων μαζών και επειδή ο θυμός ήταν πολύς και η απογοήτευση ακόμα περισσότερη, πολλοί, νέοι κυρίως, εντάχθηκαν στη ΧΑ, μια συμμορία φασιστών, νονών της νύχτας και μαχαιροβγαλτών. Οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις και κυρίως τα τελευταία δύο χρόνια όπου οι αντιδράσεις, λόγω κυρίως της απαράδεκτης πολιτικής των μνημονίων, εντάθηκαν, δεν αναγνώρισαν ποτέ ως μια μορφή βίας την με παραβατικό τρόπο επιβολή της πολιτικής τους, είτε με την παράνομη βία των δρόμων με τα χτυπήματα των ΜΑΤ στις διαδηλώσεις, είτε με την καταχρηστική επιβολή της πολιτικής των μνημονίων χωρίς την έγκριση του ελληνικού λαού. Είναι αυτές όμως οι πρακτικές που εξέθρεψαν το αυγό του φιδιού και οδήγησαν στην άνοδο της ΧΑ και εντέλει στην παράλογη και απαράδεκτη συμπεριφορά του Κασιδιάρη σήμερα. Αντίθετα χαρακτήριζε βία τις διαδηλώσεις και τα γιουχαΐσματα των μνημονιακών πολιτικών από τον απλό κόσμο. Και πήρε μάλιστα τέτοια μέτρα καταστολής που έφτασε στο σημείο να τοποθετήσει ελεύθερους σκοπευτές στην ταράτσα της βουλής την 25η Μαρτίου του 2012, πράγμα που είχε να συμβεί από τις 3 Δεκεμβρίου του 1944, τα γνωστά Δεκεμβριανά. Κατά τη γνώμη μου λοιπόν η διόρθωση της πολιτικής του κράτους όσον αφορά το σεβασμό στον πολίτη και στη δημοκρατία είναι αυτή που πρέπει πριν από όλα να γίνει και η οποία θα φέρει τη μείωση της βίας γενικά και βέβαια την εξάλειψη των φαινομένων της ΧΑ. Το να ζητάμε να καταδικαστεί η βία, όπως βέβαια την εννοεί το επίσημο κράτος, χωρίς να κάνουμε συζήτηση επί αυτών των ουσιαστικών θεμάτων νομίζω μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει.

Dear Mrs Lagarde

Dear Miss Lagarde, we thank you so much for all the time and energy you have spent (and we know very much that time is precious to you and all the people working in the IMF trying so hard to solve the problems of the world) to think about us, who are suffering at the moment as a consequence of the stupid way that we lived our lives in the past few decades. We don't want you to think about us though. We just want you and the organisation that you are leading, to fucking get out of our country. We don't want either your money or your thoughts as we know that this is not for free and the price is going to be to enslave our country and the future generations for many years to come. And we also know that all this is the fruit of international politics and you as the leader of the IMF you are a very important link in the chain and whatever is decided behind closed doors is imposed to the people despite their will. But you have to know this: WE ARE GOING TO RESIST UP TO OUR LAST BREATH!!! The forthcoming elections being the first important step of our resistance. And we are never gonna stop until we know that every bureaucrat of your kind has abandoned the holy land that we are born into. Keep this in mind every time you spend more thoughts and time and energy for us! Best reagrds... Kisses to Miss Merkel

Εκλογές 2012

Η απόδειξη ότι τα μνημόνια και η νεοφιλελεύθερη πολιτική δε συμβαδίζει με τη δημοκρατία είναι οι χθεσινές εκλογές. Για να μπορέσει να διατηρηθεί η κατάσταση όπως είχε και να εφαρμοστεί αυτή η πολιτική θα έπρεπε να μη γίνονταν ποτέ εκλογές μια και ήταν σαφές σε όλους ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα. Γι αυτό και όλο αυτό το διάστημα υπήρχε η αντίδραση των δανειστών στο ενδεχόμενο να γίνονταν εκλογές και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να τις αναβάλλουν με τη δύναμη που τους έδιναν τα ΜΜΕ που ελέγχουν και η επικυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό με την συνεργασία των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Δεν είχαν όμως τόση δύναμη ώστε να ματαιώσουν οριστικά τις εκλογές. Γιατί αυτό έπρεπε να γίνει για να μην ανατραπεί εκ βάθρων το πολιτικό σκηνικό. Όποιος υπέγραψε τα μνημόνια και τα συνεπακόλουθα μέτρα καταδίκης του ελληνικού λαού προδίδοντας την εμπιστοσύνη του, αυτόματα υπέγραψε και τη δική του πολιτική καταδίκη και αυτό θα εκφραζόταν στην κάλπη αργά ή γρήγορα. Δεν είχαν λοιπόν τη δύναμη για να επιβάλλουν οριστική ματαίωση των εκλογών επιβάλλοντας έτσι ένα συνταγματικό πραξικόπημα, μια δικτατορία, μια και όλος ο κόσμος παρακολουθούσε. Οι δικτατορίες δεν επιβάλλονται στο φως της ημέρας ούτε σε πλήρη διαφάνεια. Επιβάλλονται τη νύχτα, αφού προηγουμένως έχουν προετοιμαστεί επί μακρόν μέσα σε σκοτεινά δωμάτια, όπου ανθρωπάρια βυσσοδομούν για να βάλουν τους άλλους στο γύψο. Η δημοκρατία παρολαυτά βγαίνει λαβωμένη, μια και το νεοναζιστικό κόμμα μπαίνει στη βουλή με αρκετά μεγάλο ποσοστό, αλλάζοντας προς το αντιδημοκρατικότερο τα κοινοβουλευτικά ήθη. Πρέπει να επαγρυπνούμε επομένως, μια και οι βυσσοδομίες δε θα σταματήσουν. Να διακινδυνεύσω και μια πρόβλεψη; ΜΝΗΜΟΝΙΟ (έτσι όπως έχει ψηφιστεί και προσπαθούν να το εφαρμόσουν) ΤΕΛΟΣ!

Ο ρατσισμός στα ΜΜΕ και οι εκλογές

Ζούμε στη χώρα που στις ειδήσεις (όχι, όχι, όχι ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΓΡΑΜΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ κακόβουλα άτομα...) αναφέρουν μετά βδελυγμίας την ιστορία για τη Ρωσίδα ιερόδουλη που ενώ ήταν φορέας του HIV παρόλαυτα ασκούσε το συγκεκριμένο επάγγελμα. Μάλιστα δείχνουν και τη φωτογραφία της ανφάς και προφίλ έτσι ώστε να μην την ξεχάσουμε διαπομπεύοντάς την έτσι δημόσια (ενώ τα ονόματα αυτών που κλέβουν το δημόσιο για παράδειγμα δεν λέγονται από διακριτικότητα...). Μάλλον το έκαναν από ανησυχία για την υγεία αυτών που πήγαν μαζί της και ίσως για να τους προειδοποιήσουν να κάνουν ένα τεστ HIV. Αυτό που δε λένε είναι ότι για να κολλήσει κανείς τον HIV ως γνωστόν (ή μάλλον όχι και τόσο γνωστόν, τουλάχιστον στους δημοσιογράφους των δελτίων ειδήσεων...) χρειάζεται να κάνει σεξ χωρίς προφύλαξη και πάλι έχει μια πολύ μικρή πιθανότητα να το κολλήσει. Και είναι ηλίου φαεινότερον ότι στις σεξουαλικές επαφές χωρίς προφύλαξη που έχουν οι ιερόδουλες με κάποιους πελάτες δεν είναι επειδή αυτές το προτείνουν, αντίθετα οι πελάτες τους το ζητούν και μάλιστα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν περισσότερο γι αυτό. Ίσως μάλιστα και μερικές φορές να έχει ασκηθεί βία απάνω τους για να συναινέσουν. Η τηλεόραση ανέφερε με όλην αυτήν την έμφαση το θέμα γιατί θέλησε να κάνει σπέκουλα προεκλογικά και για να βοηθήσει τα κόμματα της συντήρησης που τρομοκρατούν τον κόσμο για τους μετανάστες και να αποπροσαναντολίσει. Αλλά και δείχνοντας το βαθιά ρατσιστικό προφίλ του νεοέλληνα: Μην ξεχνάμε αυτή η γυναίκα ήταν μετανάστρια, πουτάνα και φορέας του HIV. Και κάτι ακόμα: Γυναίκα... Στο πυρ το εξώτερο!

Πύρρος Δήμας και εκλογές

Τα τρόπαια που έχουν κερδίσει έχουν όλα χάσει τη λάμψη τους εδώ και καιρό. Αυτοί οι άνθρωποι σαν τον Πύρρο Δήμα ανακαλύφθηκαν σαν αθλητικά ταλέντα από ένα άλλο σύστημα από το ελληνικό, από χώρες που επένδυαν τότε πολύ περισσότερα από την Ελλάδα στην αθλητική παιδεία. Όταν κατέρρευσαν οι σοσιαλιστικές χώρες, Έλληνες σταλμένοι με την εντολή να ανακαλύψουν ταλέντα τούς έδωσαν γη και ύδωρ (ο Κεντέρης πχ έπαιρνε επιχορήγηση μόνο από τον ΟΤΕ, μια τότε κρατική επιχείρηση, περίπου 1,5 εκ. ευρώ, αντίστοιχα και οι υπόλοιποι...) για να έρθουν στην Ελλάδα και να πάρουν μέρος σε αθλητικούς αγώνες εκπροσωπώντας τη χώρα με τα εθνικά χρώματα. Τους έδωσαν την ελληνική υπηκοότητα με διαδικασίες εξπρές (συγκρίνετε σήμερα το τι γίνεται με αυτούς που ζητούν πολιτικό άσυλο...) και τους μετέτρεψαν σε κάτι σαν εθνικούς ήρωες παρουσιάζοντας σαν την πεμπτουσία της επιτυχίας την επιτυχία αυτών των αθλητών οδηγώντας ακόμα και στα άκρα με το μότο, που εμπεριέχει στον πυρήνα του το αυγό του φιδιού, "Οι Έλληνες έχουν στο DNA τους να είναι πρωταθλητές" που εκφράστηκε από μια αθλήτρια που μετά από καιρό πιάστηκε ντοπαρισμένη, τη Φανή Χαλκιά. Οι αθλητές από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες ήρθαν στην Ελλάδα γιατί ήταν πολύ πιο πρόσφορο να έρθουν σε μια μικρή χώρα που τους έδινε όλες τις δυνατότητες να εξελιχθούν, ενώ από την άλλη οι μεγάλες και πλούσιες δυτικές χώρες δεν ενδιαφέρονταν για τέτοιου είδους μεταγραφές μια και ο αντίπαλος πόλος του σοσιαλισμού είχε πια καταρρεύσει. Ο Κεντέρης και η Θάνου σύρθηκαν στα δικαστήρια και μαζί τους σύρθηκε και η χώρα μια και η συμπεριφορά τους παρουσιάστηκε σαν την χαρακτηριστική συμπεριφορά των Ελλήνων απέναντι στα δύσκολα. Η Τσουμελέκα, η Χαλκιά και ολόκληρη η ομάδα της άρσης βαρών πιάστηκαν ντοπαρισμένοι ενώ οι φαύλοι πολιτικοί που τους εξέθρεψαν διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι δεν είχαν καμμία σχέση με το έγκλημα. Ενώ βέβαια είχαν εκμεταλλευτεί πολιτικά την επιτυχία μέσα από την υπερπροβολή των αθλητών, αφού για την επιτυχία καθοριστικό ρόλο έπαιξε το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο εκείνοι συνέβαλλαν, αλλά και οικονομικά μέσα από τις μίζες που έπαιρναν για τους ολυμπιακούς αγώνες.(Άκηηηηηηηηηηηηηηηηη...) Τον Δήμα τώρα θα τον κάνουν πολιτικό για να τον εκμεταλλευτούν κι άλλο. Τι σημασία έχει που στο επίπεδο της πολιτικής μπορεί να μην έχει ιδέα και να λέει μπούρδες; Έτσι κι αλλιώς κι αυτοί δεν θα τον εκθέσουν όπως έκαναν και με τον Κουκοδήμο (αλήθεια ποιος τον θυμάται αυτόν τώρα, μέχρι και ΓΓΑ ήταν και μέχρι σήμερα βουλευτής της ΝΔ, που ούτε μιλάει ούτε λαλάει...). Δε θα τον βγάλουν σε πάνελ να πει τη γνώμη του γιατί τότε θα φανεί ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, έτσι κι αλλιώς και οι δημοσιογράφοι μιλημένοι είναι. Όσο για τον Δήμα εκμεταλλεύεται τη συγκυρία για να μπει κι αυτός στην πολιτική και να κυβερνήσει. Δεν είναι κι άσχημα για ένα φτωχόπαιδο που ήρθε από την Αλβανία με μόνο εφόδιο να σηκώνει μια μπάρα.